لغت نامه دهخدا مجئی. [ م َ ئی ی ] ( ع ص ) سقاء مجئی؛ خیکی که به دو پیوند ازهر دو جانب آن را دوخته باشند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خیک دوبار دوخته شده. ( ناظم الاطباء ).