پیرابر
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: پریکارپ) دیوارۀ میوه. از دیوارۀ تخمدان حاصل می شود و دانه ها را دربر می گیرد. در بعضی میوه ها، مانند بلوط، پیرآبر خشک و سفت می شود و در اطراف دانه پوسته ای تشکیل می دهد. در میوه های گوشتی، پیرآبر از سه لایۀ مشخص تشکیل می شود: برون بر (اپی کارپ) یا (اگزوکارپ) که پوست سخت بیرونی میوه را تشکیل می دهد؛ میان بر (مزوکارپ) غالبا گوشتی است و لایه های میانی را تشکیل می دهد؛ درونی ترین لایه، یا درون بر (آندوکارپ)، دانه ها را احاطه می کند و ممکن است با غشایی ضخیم و سخت باشد، مانند میوۀ شفت گیلاس، آلو، و زردآلو.
ویکی واژه
جمله سازی با پیرابر
مقدار روغن موجود در زیتون بیشتر به نوع میوه بستگی دارد؛ معمولاً پیرابر گیاه از ۶۰ تا ۷۰ درصد محصول میدهد. در دوران باستان پرورشدهندگان زیتون معتقد بودند اگر این گیاه را به فاصله بیش از چند لیگ از دریا بکارند، گیاه موفقی نخواهد بود (تئوفراستوس طولی حداقل حدود ۵۵۵۰۰ متر را معین میکند). اما تجربیات جدید این نظر را تأیید نمیکند و اگرچه ساحل مزیتی دارد اما زیتون مدتهای طولانی در نواحی بسیار دوری داخل کشورها کاشته شدهاست. ظاهراً خاکهای دارای کلسیم اگرچه خشک و ضعیف باشند، برای رشد سلامت این گیاه بسیار مناسب است. اگرچه این گیاه درصورت زهکشی خوب در هر نوع خاک سبک و حتی در خاکهای رسی پرورش مییابد. اما همانگونه که پلینی اظهار میکند، این گیاه در خاکهای غنی بیشتر مستعد بیماری است.
