وکری

وکری. [ وَ ک َ را ] ( ع ص ) ( ناقة... ) ناقه تیزرو یا کوتاه بالای پرگوشت. || ( امراءة... ) زن سخت سپرنده زمین را زیر پای. || ( اِ ) نوعی از دویدن اسب و شتر. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از آنندراج ). رجوع به وکر شود.

ناقه تیز رو یا کوتاه بالا پر گوشت زن سخت سپرنده زمین را زیر پای

💡 بلکه هنجار بدتری گیرد صفت کوری وکری گیرد