هند و اروپائی

تصویر معنی هند و اروپائی

لغت نامه دهخدا

هند و اروپائی. [ هَِ دُ اُ ] ( اِخ ) یکی از قسمت های سه گانه نژاد سفید. ( ایران باستان ). آریائیان هند و ایران و سراسر اروپا که بسیاری از جهانشناسان اصول زبان و تمدن آنها را یکی دانسته اند.

فرهنگ فارسی

نام دسته از نژاد و نیز زبان است که شمال شعبه های آریائی نژاد میباشد و در میان زبانهای مشتق از آن میتوان هشت شعبه را ذکر کرد که عبارتند از: ۱ - شاخه نژاد آریا یا هندو اروپائی که شامل قسمتی از سانسکریت زبان های هند جدید و غیره و قسمت دیگر زبان ایران قدیم دری میانه و فارسی لر کرد و غیره است. ۲ - شعبه ارمنی. ۳ - شعبه هائی از شاخه یونانی یونیها آتیکها دورین ها و زبان یونان امروزیست ۴ - زبان آلبانی ۵ - شعبه های زبان ایتالیائی شامل ( اسک ) امبری لاتین و زبان رمنها و غیره. ۶ - زبانهای سلتی.۷ - شعبه های ژرمنی شامل ( ایسلندیها دانمارکیها سوئدیها نروژیها انگلوساکسنها و انگلیس جدید آلمان قدیم و جدید ). ۸ - زبانهای بالتواسلاو که عبارتست از: لیتوانیها روسها لهستانیها چکها سرواتها بلغارها و غیره.

جمله سازی با هند و اروپائی

«در زمان حاضر هم تات‌ها و تالشان و گلیک‌ها و مازندرانی‌ها به زبان‌هایی سخن می‌گویند که خود بقایای زبان هند و اروپائی می‌باشد که در آغاز زبان ماد شرقی بوده‌است. امتیاز ویژه این زبان‌ها کهنِگی و مهجوری ترکیب اصوات می‌باشد که با زبان پارسی تفاوت داشته و با مادی و پارتی و اوستایی مناسبت دارد.»
ملیت غربت یکی از ملیتهای هندی بوده دارای جلد تاریک چشمان سیاه می‌باشند. غربتهای رومانی نیز از این نسل می‌باشد که از مهاجران هند و اروپائی نامیده می‌شوند. طور عموم درجهان غربت را بنام‌های دماری و رومانی یاد می‌نمایند. زبان عربت و نو هاری هردو زبان غربت بوده بنام رومانی یاد می‌شود که یکی از زبان‌های شمالی هند آریائی هندوستان می‌باشد. در ایران بنام کولی نام بین‌المللی آن گوپسی می‌باشد.
گزارش محتوای نامناسب
خاطرات یعنی چه؟
موزون یعنی چه؟
فال امروز