معنی مهچه | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

مهچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) مصغر ماه. ماه کوچک. ( ناظم الاطباء ). مخفف ماهچه. ( غیاث اللغات ). هلال. ( یادداشت مؤلف ). || سر علم و آن چیزی باشد از طلا و نقره و غیره مدور و صیقل زده که بر سر علم فوج نصب نمایند. ( از برهان قاطع ) ( از غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). قپه گرد و صیقلی که از طلا و نقره و جز آن سازند و بر سر علم نصب کنند. ( ناظم الاطباء ). ماهچه رایت. ( انجمن آرا ). || کلوچه خیمه را گویند و آن تخته ای باشد سوراخ دار که بر سر چوب خیمه بند کنند.( برهان قاطع ) ( از آنندراج ). کماچه چادر و خیمه. ( ناظم الاطباء ). کلیچه خیمه. ( انجمن آرا ):
مهچه خیمه تو جرم قمر
نوبتی تو چرخ اعلا باد.شرف الدین شفروه ( آنندراج ).