کامران میرزا

کامران میرزا (۱۲۳۵ - ۱۳۰8 هجری خورشیدی) شاهزاده‌ای از خاندان قاجار و فرزند ناصرالدین شاه و منیرالسلطنه بود. او در ۱۹ ذی‌القعده ۱۲۷۲ هجری قمری (۳۱ تیر ۱۲۳۵ خورشیدی) در تهران متولد شد. وی از جمله معدود پسرانی بود که در دوران کودکی از مرگ در امان ماند و در دربار ناصرالدین شاه رشد کرد. با وجود علاقه شدید پدر به او، به دلیل زاده شدن از مادری غیرقاجاری، هرگز به مقام ولیعهدی نرسید.

در دوران سلطنت ناصرالدین شاه، کامران میرزا به عنوان نایب‌السلطنه در غیاب شاه در تهران فعالیت می‌کرد. او در سال ۱۲۷۷ هجری قمری به جای فیروز میرزا نصرت‌الدوله به معاونت پاشا خان امین‌الملک حاکم تهران منصوب شد. در سال ۱۲۸۳ هجری قمری، ناصرالدین شاه او را به عنوان نایب‌السلطنه در غیاب خود در سفر به خراسان منصوب کرد. کامران میرزا در این دوران به عنوان وزیر جنگ نیز فعالیت می‌کرد و از نفوذ بالایی در تصمیم‌گیری‌های کلان برخوردار بود.

او در سن ۷۲ سالگی در ۲۶ فروردین ۱۳۰۸ هجری خورشیدی بر اثر بیماری نقرس درگذشت. او از همسران متعددی برخوردار بود و صاحب ۹ دختر و ۱۰ پسر شد. باغ و عمارت کامران میرزا در شمال تهران واقع بود که اکنون آن محدوده نام کامرانیه به خود گرفته است. برخی از نوادگان او اکنون در تهران زندگی می‌کنند و نام خانوادگی کامرانی دارند.

لغت نامه دهخدا

کامران میرزا.( اِخ ) فرزند بابر شاه و برادر همایونشاه هندی. از طرف همایونشاه در سال 937 هَ.ق. والی کابل و قندهار و غزنین شد و در سال 956 هَ.ق. که قصد حجاز کرده بود در راه درگذشت. طبع شعر داشت و بیت زیر از اوست:
چشم بر راه تو داریم شد ایامی چند
وقت آن شد که نهی جانب ما گامی چند.( از قاموس الاعلام ترکی ).رجوع به کامران بن بابر در معجم الانساب شود.

فرهنگ فارسی

فرزند بابرشاه و برادر همایون شاه هندی ( ف. ۹۵۶ ه ق. ) وی از طرف همایون شاه در سال ۹۳۷ ه ق. والی کابل و قندهار و غزنین شد و در سال ۹۵۶ ه ق. هنگامی که قصد حجاز کرده بود در راه درگذشت.

دانشنامه عمومی

کامران میرزا (بابری). کامران میرزا همچنین شناخته شده با نام کامران، ( ۱۵۰۹ تا ۵ اکتبر ۱۵۵۷ م )، دومین پسر بابر مؤسس امپراتوری گورکانی و نخستین امپراتور مغول بود. کامران میرزا در کابل با مادری به نام گلرخ بیگم به دنیا آمد. او برادر ناتنی پسر ارشد بابر، همایون بود؛ ولی با پسر سوم بابر، عسکری میرزا برادر تنی بود.
کامران دارای هشت همسر بود:
• گلرخ بیگم، دختردائی کامران،
محترمه خانوم، دختر شاه محمد سلطان جگتای،
• هزاره بیگم، برادر زاده میرزا خضرخان هزاره
• ماه بیگم، دختر سلطان اویس قپچاق،
• مهر افروز بگا،
• دولت بخت آغاچا،
• ماه چوچک بیگم، دختر میر شاه حسین ارغون، حاکم سند،
• یکی از خواهران عبدالله خان مغول.
کامران دو پسر داشت:
• ابراهیم سلطان میرزا،
• ابوالقاسم میرزا.
کامران پنج دختر داشت:
• حبیبه بیگم،
• گلرخ بیگم،
• حجی بیگم،
• گلیزار بیگم،
• آیشا سلطان بیگم.

دانشنامه آزاد فارسی

کامران میرزا (۱۲۳۴ـ۱۳۰۸ش)
ملقب به نایب السلطنه و امیرکبیر، فرزند ناصرالدین شاه. در ۶سالگی به ریاست قشون رسید و کارها به میرزا حسین خان سپهسالار سپرده شد. در ۱۲۸۵ق به منصب سردارکلی رسید و در همین سال به «امیرکبیر» ملقب گردید و به تقلید از دارالفنون، مدرسه نظام را در تهران تأسیس کرد و در ۱۲۸۸ق وزیر جنگ شد. ناصرالدین شاه به هنگام دو سفر خود به اروپا (۱۲۹۰ و ۱۲۹۵ق و ۱۳۰۶ق)، او را به نیابت خود منصوب کرد. در ۱۲۹۳ق حکومت قم، ساوه، زرند و کاشان ضمیمۀ حکومت ری (تهران ) شد و پس از بازگشت شاه از سفر دوم اروپا (۱۲۹۵ق)، مناطق دیگر به قلمرو حکومت وی اضافه گردید. او بین سال های ۱۲۹۷ تا ۱۳۱۳ق وزیر جنگ بود. در ۱۳۰۵ق صدر اعظم، امین السلطان، اختیارات کامران میرزا را محدود به حکومت تهران کرد. بازپرسی و محاکمۀ میرزا رضا کرمانی قاتل ناصرالدین شاه برعهده او بود. وی در ۱۳۲۴ق مجدداً به وزارت جنگ رسید. پس از استبداد صغیر همراه محمدعلی شاه به سفارت روسیه پناهنده شد. در ۱۳۳۵ق به حکومت خراسان رفت، اما پس از یک سال و چند ماه، از حکومت عزل گردید.

جمله سازی با کامران میرزا

مادرش ننه خانم بارفروشی نام داشت. فتحعلی‌شاه در اواخر عمر به ننه خانم توجه بسیار نشان می‌داد و به او لقب مهدعلیا داده بود. اورنگ‌زیب میرزا و برادرش کامران میرزا در زمان درگذشت فتحعلی‌شاه خردسال بودند، از این رو برخلاف سایر شاهزادگان قاجار تحت تعلیمات منظمی قرار نگرفتند. در سال‌های بعد، مناصبی به اورنگ‌زیب میرزا داده نشد. او در سال ۱۲۸۴ قمری در ۳۸ سالگی براثر وبا در تهران درگذشت.

تنها قطعه زمینی که از مجموعه این باغ چندین هکتاری به عنوان یک ارزش اخروی برای کامران میرزا باقی ماند، همین یکهزار مترمربع فضایی است که به نام تکیه آقا در گوشه شمال شرقی باغ کامرانیه در حصاربوعلی معروف است. (در دوران ناصرالدین شاه قاجار دو نفر لقب آقا داشتند اولی کامران میرزا و دومی میرزایوسف مستوفی الممالک؛ اشتهار این حسینیه به تکیه آقا بدین مناسبت است).

فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
آتو
آتو
خیر
خیر
موزون
موزون
جزئیات
جزئیات