نقطه به نقطه

عبارت نقطه به نقطه به معنای فرایندی است که در آن ارتباط یا انتقال اطلاعات، از یک نقطه خاص به نقطه دیگر انجام می‌شود. این اصطلاح معمولاً در زمینه‌های مختلفی مانند شبکه‌های کامپیوتری، حمل و نقل و تجزیه و تحلیل داده‌ها به کار می‌رود. در واقع، هر نقطه در این مفهوم به یک عنصر یا واحد مستقل اشاره دارد که به طور مستقیم با نقاط دیگر در ارتباط است.

در حوزه فناوری اطلاعات، مفهوم نقطه به نقطه معمولاً به نوعی از ارتباطات اشاره دارد که در آن داده‌ها مستقیماً از یک دستگاه به دستگاه دیگر منتقل می‌شوند، بدون اینکه نیاز به واسطه‌ای میان این دو وجود داشته باشد. این نوع ارتباط به دلیل کاهش تأخیر و افزایش سرعت انتقال داده‌ها بسیار کارآمد است. به عنوان مثال، در ارتباطات بی‌سیم، ارتباطات نقطه به نقطه می‌تواند شامل انتقال اطلاعات بین دو دستگاه یا بیشتر باشد.

نقطه به نقطه نه تنها در فناوری، بلکه در جنبه‌های دیگر زندگی نیز کاربرد دارد. در زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی، تعامل مستقیم میان افراد یا کسب‌وکارها به شکل‌های مختلفی از قبیل مشاوره، فروش و خدمات مشتری نمایان می‌شود. در نهایت، این مفهوم نمایانگر ارتباطات کارآمد و موثر در تمامی سطوح است که می‌تواند به بهبود فرآیندها و افزایش بهره‌وری منجر شود.

فرهنگستان زبان و ادب

{point-to-point} [مهندسی مخابرات] ویژگی ارسال نشانک ها از یک نقطۀ مبدأ به یک نقطۀ مقصد

دانشنامه عمومی

نقطه به نقطه (ارتباطات از راه دور). در ارتباطات از راه دور، ارتباط نقطه به نقطه ( به انگلیسی: Point - to - point ) به ارتباط بین دو نقطه ( ایستگاه ) یا نقطه های پایانی ( ایستگاه های پایانی ) اشاره دارد. یک مثال از آن تماس تلفنی است، که در آن یک تلفن با تلفن دیگر در ارتباط است و چیزی که توسط تماس گیرنده گفته می شود تنها توسط آن شخصی که با آن در ارتباط است ( به آن تماس گرفته است ) شنیده می شود. ارتباطات نقطه به نقطه با توپولوژی ارتباطات چند پخشی ( از یک ایستگاه به چند ایستگاه ) یا ارتباطات پخشی ( از یک ایستگاه به همهٔ ایستگاه ها ) که در آن ها اطلاعات فرستاده شده از یک نقطه ( ایستگاه ) بوسیلهٔ چند ( نقطه ) ایستگاه دریافت می شود، مقایسه می شود. مثالی دیگر از ارتباطات نقطه به نقطه leasedlineها، ارتباطاتmicrowave rely و two way radio ارتباطات هستند. مثالی ازسیستم ارتباطات چند پخشی رادیو و تلویزیون هستند. اصطلاح ارتباطات نقطه به نقطه بر خلاف سایر توپولوژی های شبکه مانند گذر گاه ها ( buses ) وcrossbar switchesکه چندین وسیله را می توانند به هم مرتبط کنند، اغلب در شبکه های کامپیوتری و معماری کامپیوتر به سیم یا اتصال هایی که فقط دو کامپیوتر یا مدار را به هم متصل می کنند، اشاره دارد. نقطه به نقطه گاهی اوقات به اختصار باp2p یا pt2pt نشان داده می شود. استفاده از p2p در اینجا با استفاده از p2pکه به اشتراک گذاری همتا به همتای فایل ( ( peer to peer file sharing اشاره دارد، متمایز است.
• • اساس پیوند دادهٔ نقطه به نقطه
• • ارتبطات نقطه به نقطهٔ مدرن
• • منابع
پیوند دادهٔ نقطه به نقطهٔ مرسوم، رسانهٔ ارتباطی با دقیقاً دو نقطهٔ پایانی ( ایستگاه پایانی ) و بدون قالب های داده یا بسته می باشد. کامپیوتر میزبان باید در هر پایانه مسئولیت کامل قالب دادهٔ در حال انتقال بین دو پایانه را بر عهده داشته باشد. اتصال بین کامپیوتر و وسایل ارتباطی به طور کلی با استفاده از واسط RS - 232 یا چیزهایی مشابه آن پیاده سازی شده اند. کامپیوترهایی که تقریباً در فاصلهٔ نزدیک به هم هستند ممکن است که به طور مستقیم با سیم هایی مابین کارت های واسط شان به هم متصل شده باشند. زمانی که دو ایستگاه در یک مسافتی به هم متصل می شوند، هر ایستگاه پایانی باید مدمی جهت تبدیل کردن سیگنال های ارتباط از راه دور به جریانی از داده های دیجیتال به صورت نصب شده داشته باشد. زمانی که در ارتباط از فراهم کننده های ( provider ) از راه دور استفاده می شود، آنگاه ارتباط اختصاصی ( dedicated )، استیجاره ای ( leased ) و یا خط اختصاصی ( private line ) نامیده می شود. آرپانت از leased lineها جهت فراهم کردن پیوند دادهٔ نقطه به نقطه برای تعویض بسته ها ( packet switching ) ما بین ایستگاه ها ی خودش استفاده کرده است، که در واقع پردازندهٔ پیام های واسط ( interface message prosesors ) نامیده می شود.

جمله سازی با نقطه به نقطه

ویژگی‌های منحصربه‌فرد دیوارهای سه بعدی، استحکام بی‌نظیر آن است که در نتیجه طراحی مناسب سیستم سه بعدی در تحمل وزن و عملکرد صحیح نقطه جوش‌ها در شبکه از طریق خرپاهای کشیده شده که کاملاً از هر نقطه به نقطه بعدی جوش شده و تعداد زیاد نقاط جوش بین هر دو خرپا و مش باعث تقویت شبکه گردیده‌است.
ارتباط همه به همه یک روش ارتباطی رایانه‌ای است که در آن هر فرستنده پیام ها را به همه گیرندگان یک گروه منتقل می کند. در شبکه، این ارتباط را می توان با استفاده از پخش کردن یا چندپخشی انجام داد. این روش، متفاوت با روش نقطه به نقطه است که در آن هر فرستنده تنها با یک گیرنده ارتباط برقرار می کند.