لغت نامه دهخدا
هاسلر. [ ل ِ ]( اِخ ) هانس لئو فون. آهنگساز آلمانی که به سال 1564 م. در نورنبرگ آلمان به دنیا آمد. نزد پدرش اسحاق هاسلر که از موسیقیدانهای به نام نورنبرگ بود تعلیم یافت. سپس به ونیز ایتالیا رفت و مدتی نزد اندره آگابریلی تعلیم گرفت. در سال 1585 م. در اوگسبورگ نوازنده ارغنون بود و به سال 1600 رهبر موزیک در آن شهر شد. در 1608 در «سرویس اوگوستوس اول » داخل گشت. در فرانکفورت به سال 1612 م. وفات یافت. هاسلر به عنوان بزرگترین نماینده ٔمکتب ونیزی مورد توجه قرار گرفته است. وی تأثیر عمیقی در برگردانی موسیقی آلمانی بطرف موسیقی ایتالیا و دور کردن آن از موزیک اروپای شمالی داشته است. با اینکه موسیقی کلیسائی را به زیباترین صورتی نوشت، ولی عمده شهرتش بواسطه سرودهای افسونگر و مسحورکننده دنیوی اوست که پر از شور و هیجان زندگی هستند و روح مخصوص آلمانی بر آنها حکمفرماست. وی آثار زیادی از خود به یادگار گذاشت. ( از دایرةالمعارف بریتانیکا ).