لغت نامه دهخدا
گر آید به یاریگری شهریار
وگر نی به تاراج رفت آن دیار.نظامی.- یاریگری کردن؛ اصراخ. مساعفه. مسانده. ( منتهی الارب ). کمک کردن.
یاریگری
گر آید به یاریگری شهریار
وگر نی به تاراج رفت آن دیار.نظامی.- یاریگری کردن؛ اصراخ. مساعفه. مسانده. ( منتهی الارب ). کمک کردن.
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
جمله سازی با یاریگری
نشسته رفیقان یاریگرش به یاریگری چون فلک بر سرش
چو خواهند، از ایشان نداری دریغ به یاریگری لشکر و گنج و تیغ
جهانی بدین خوبی آراستی برون زان که یاریگری خواستی