گاوساله

لغت نامه دهخدا

گاوساله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ مرکب ) گوساله. بچه گاو:غراء. فرقد، گاوساله و یا گاوساله دشتی. فرقود؛ گاوساله دشتی. هلام؛ طعامی است که از گوشت و پوست گاوساله ترتیب دهند. ( منتهی الارب ). رجوع به گوساله شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) بچ. گاو گوساله.

جمله سازی با گاوساله

به « گوش‌» اندرون گاوساله به مرز ببند و بیاموز برگاو، ورز