زنوزی

این واژه ممکن است به اشخاص و شخصیت‌های مختلف اشاره کند، در زیر به برخی از این شخصیت‌ها و توضیحات مربوط به آن‌ها پرداخته شده است:

علی زنوزی:

مشهور به مدرس و حکیم مؤسس، وی از حکمای بزرگ قرن چهاردهم هجری قمری است. متولد ۱۲۳۴ قمری در اصفهان و درگذشته ۱۳۰۷ قمری در تهران، او فرزند ملا عبدالله بود و در سن سه سالگی به تهران منتقل شد. وی به عنوان یکی از مدرسان برجسته حکمت و فلسفه در تهران شناخته می‌شود و نزدیک به شصت سال به تدریس و ترویج علوم عقلی و نقلی پرداخت. به دلیل ابتکاراتش در علوم عقلی و پرورش شاگردان متعدد، لقب‌های مدرس و استاد الاساتید را دریافت کرد.

عبدالحسین خان فیلسوف الدوله زنوزی: 

فرزند میرزا محمد حسن و یکی از پزشکان و اطبای نوآور آذری در عصر خود بود.

محمدرضا زنوزی مطلق: 

زاده ۱۳۴۴، مالک باشگاه فوتبال تراکتور و همچنین سهام‌دار و مدیر چندین شرکت صنعتی و خدماتی در ایران است.

محمدعلی زنوزی: 

یکی از پیروان کتاب بیان که هم‌زمان با سید علی‌محمد باب تیرباران گردید.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] زنوزی (ابهام زدایی). زنوزی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ملاعلی مدرس زنوزی، حکیم الهی و فیلسوف مؤسس، علی بن عبدالله، معروف به «آقا علی حکیم»، از حکمای حوزه فلسفی تهران و مروّج فلسفه ملاصدرا• عبدالحسین خان فیلسوف الدوله زنوزی، فرزند مرحوم علامه نامی، میرزا محمد حسن زنوزی و یکی از اعیان پزشکان و اطبای نوآور آذری در عصر خویش

جملاتی از کلمه زنوزی

پس از پایان لیگ نوزدهم، در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۹۹ با توافقات انجام شده محمدرضا زنوزی مطلق مالک وقت ماشین‌سازی امتیاز باشگاه را به محمد پوررضایی تاجر و سرمایه‌گذار آذربایجانی واگذار کرد.
این تیم که با نام تراکتورسازی شناخته می‌شد، بعد از شروع مالکیت محمدرضا زنوزی مطلق نام این باشگاه تغییر یافت و در حال حاضر نام این باشگاه، باشگاه فرهنگی، ورزشی و اقتصادی تراکتور آذربایجان می‌باشد. از مهم‌ترین افتخارات باشگاه فوتبال تراکتور می‌توان به ۳ نایب قهرمانی لیگ فوتبال ایران، ۲ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران و ۱ نایب قهرمانی سوپر جام فوتبال ایران اشاره کرد.
علی زنوزی مشهور به مدرس و حکیم مؤسس (متولد ۱۲۳۴ قمری در اصفهان- ۱۳۰۷ قمری در تهران) از حکمای قرن چهارده هجری قمری است.
آینه و مرداب فیلمی به کارگردانی فیروز زنوزی جلالی و نویسندگی فیروز زنوزی جلالی، مسعود کرامتی ساختهٔ سال ۱۳۷۴ است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم