معنی و ریشه اسم:
صدرا یک اسم پسرانه است که ریشه‌ای فارسی و عربی دارد و به معنای بالا برنده، ارج دهنده، بلندمرتبه و والامقام می‌باشد. این معانی نشان‌دهنده احترام و مقام بالای فرد هستند.
لقب تاریخی:
صدرا همچنین به عنوان لقب صدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی یا مُلاصَدرا شناخته می‌شود. او یک فیلسوف و حکیم ایرانی در سده یازدهم هجری قمری بود و بنیان‌گذار حکمت متعالیه به شمار می‌رود. آثار او ترکیبی از اندیشه‌های اسلامی و فلسفی پیشین را به نمایش می‌گذارد. نام او به بسیاری از مراکز علمی و خیابان‌ها در ایران و دیگر کشورها اختصاص داده شده است.
معنی در قرآن:
در قرآن، واژه صَدْراً به معنای سینه است. صَدْر به قسمت بالای بدن، یعنی سینه گفته می‌شود. این قسمت از بدن به عنوان مکانی برای قلب و احساسات در نظر گرفته می‌شود. به همین دلیل، در ادبیات عربی و اسلامی، صَدْر نماد احساسات و درک عمیق نیز هست.
