طالبین

لغت نامه دهخدا

طالبین. [ ل ِ] ( ع ص، اِ ) ج ِ طالب در حالت نصب و جر. جویندگان.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع طالب در حالت نصبی و جری ( ولی در فارسی مراعات این قاعده نکنند )

جمله سازی با طالبین

انا روح الاله بینکم انا یا طالبین زینکم