صورت‌گرایی یک نظریه فلسفی است که بر این باور استوار است که حقیقت علوم، صور مجردی هستند که بر پایه تعریف‌ها و قراردادهای مشخص بنا شده‌اند. هر مکتبی که به ارزش عنصر مادی و تأثیر آن در شناخت اعتقادی نداشته باشد، به نوعی مکتب صوری محسوب می‌شود و هر نوع تعبیر رمزی که از موضوعات فکری جدا باشد، تعبیر صوری به شمار می‌آید. به ویژه در علوم ریاضی، به نظر می‌رسد که این اصطلاح به طور کامل تحقق یافته است. در این راستا، اتریشی‌ها به استفاده از آن ریاضیاتی بیشتر به عنوان یک نقص نگاه می‌کنند تا یک فضیلت، زیرا این نوع صورت‌گرایی بر پایه زبانی نمادین شکل گرفته که برای پاسخگویی به نیازهای علوم طبیعی، مهندسی و منطق توسعه یافته است.
صورت گرایی
دانشنامه عمومی
صورت گرائی ( Formalism ) یک نظریه فلسفی است مبتنی بر این اعتقاد که حقیقت علوم صور مجردی است مبتنی بر تعریفات و قراردادهای مسلم.
هر مذهبی که منکر ارزش عنصر مادی و اثر آن در معرفت باشد، مذهب صوری است و هر تعبیر رمزی مجرد از موضوعات فکر، تعبیر صوری است، چنان که در علوم ریاضی، گوئی صورت گرائی محض تحقق یافته است.
از این قبیل است نظریه هنر برای هنر یا طلب بالذات زیبائی در فلسفه زیبائی شناسی و قول به استقلال قانون اخلاقی از تمام آنچه مطلوب نفس است در فلسفه اخلاق، به طوری که ارزش فعل تابع صورت آن ( یعنی نیت فاعل ) باشد نه ماده آن.
جملاتی از کلمه صورت گرایی
در زمینه نسبیت عام بیش از همه به خاطر کار مشترکش با چارلز میسنر و ریچارد آرنوویت، یعنی صورت گرایی ای دی ام شناخته می شود.
