صدام حسین

صدام حسین

بیوگرافی و تاریخچه

صدام حسین (۲۸ آوریل ۱۹۳۷ – ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶) یک سیاستمدار و انقلابی عراقی بود که به عنوان پنجمین رئیس‌جمهور عراق از سال ۱۹۷۹ تا زمان برکناری‌اش در سال ۲۰۰۳ خدمت کرد. وی پیش از آن به عنوان معاون رئیس‌جمهور و همچنین نخست‌وزیر عراق فعالیت داشت. وی یکی از اعضای برجسته حزب بعث عربی و بعداً شاخه عراقی آن بود و به ایدئولوژی بعثیسم، که ترکیبی از ملی‌گرایی عربی و سوسیالیسم عربی است، اعتقاد داشت.

زندگی اولیه

او در روستای الاعوجا نزدیک به تکریت در شمال عراق به دنیا آمد. او از یک خانواده عرب سنی بود و پدرش قبل از تولد او فوت کرد. مادر او، پس از فوت همسرش به شدت افسرده و ناامید بود و به همین دلیل تصمیم به سقط جنین گرفت، در نهایت، او نتوانست این اقدام را انجام دهد و صدام حسین به دنیا آمد. او در سنین جوانی به بغداد رفت و تحت سرپرستی عمویش، خیری طلفاح، که یک شخصیت ملی‌گرا بود، بزرگ شد.

ورود به سیاست

وی در سال ۱۹۵۷ به حزب بعث پیوست و در سال ۱۹۵۸، پس از انقلاب ۱۴ ژوئیه که منجر به سرنگونی پادشاهی در عراق شد، به سرعت در صفوف حزب ترقی کرد. او در سال ۱۹۶۸ به عنوان معاون رئیس‌جمهور در دولت احمد حسن البکر منصوب شد. در این زمان، او نقش کلیدی در ملی‌سازی شرکت نفت عراق و تنوع‌بخشی به اقتصاد این کشور ایفا کرد.

ریاست‌جمهوری و جنگ‌ها

در سال ۱۹۷۹، وی پس از استعفای البکر، به طور رسمی به قدرت رسید. او در همان سال، حزب بعث را پاکسازی کرد و به جنگ با ایران در سال ۱۹۸۰ دست زد. این جنگ که به جنگ ایران و عراق معروف است، به مدت هشت سال به طول انجامید و منجر به کشته شدن بیش از یک میلیون نفر شد. پس از پایان جنگ، او به سرکوب کردها در عراق پرداخت و عملیات انفال را که به عنوان نسل‌کشی شناخته می‌شود، انجام داد.

در سال ۱۹۹۰، او به کویت حمله کرد و جنگ خلیج فارس را آغاز کرد. این جنگ به شکست عراق و تحمیل تحریم‌های شدید از سوی سازمان ملل منجر شد. او همچنین به شدت قیام‌های داخلی در سال ۱۹۹۱ را سرکوب کرد.

حمله به عراق و سقوط

در سال ۲۰۰۳، ایالات متحده و ائتلافی از کشورهای دیگر به عراق حمله کردند و او را به توسعه سلاح‌های کشتار جمعی و ارتباط با القاعده متهم کردند. پس از سقوط سریع رژیم صدام، او اقدام به فرار و مخفی‌ شدن کرد و سرانجام در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ دستگیر شد.

محاکمه و اعدام

محاکمه صدام حسین تحت دولت موقت عراق آغاز شد و در ۵ نوامبر ۲۰۰۶، او به جرم جنایات علیه بشریت در ارتباط با کشتار دجیل محکوم و به اعدام با چوبه دار محکوم شد. او در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ اعدام شد.

میراث و تأثیرات

صدام حسین یک شخصیت بسیار بحث‌برانگیز و جنجالی در تاریخ معاصر عراق و جهان عرب است. بسیاری از عرب‌ها او را به عنوان رهبری قاطع که با امپریالیسم غربی مقابله می‌کرد و از حقوق فلسطینی‌ها حمایت می‌کرد، می‌شناسند. اما در عوض، بسیاری از عراقی‌ها، به ویژه شیعیان و کردها، او را به عنوان دیکتاتوری که مسئول سرکوب‌های شدید و ظلم‌های فراوان بود، می‌شناسند. برآوردها نشان می‌دهد که رژیم او مسئول قتل یا ناپدید شدن ۲۵۰,۰۰۰ تا ۲۹۰,۰۰۰ عراقی بوده است.

وی به عنوان یک رهبر خودکامه، در طول ۳۵ سال حکومتش بر عراق، تأثیرات عمیق و ماندگاری بر تاریخ این کشور و منطقه گذاشت.

دانشنامه آزاد فارسی

صَدّام حسین (تکریت ۱۹۳۷ـ بغداد ۲۰۰۶)
رئیــس جمهــور عــراق (۱۹۷۹ـ۲۰۰۳). از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ رهبری جنگ عراق علیه ایران را که خود آغازگر آن بود و طی آن جنایت های بسیار مرتکب شد، برعهده داشت و شورشیان استقلال طلب کُرد در شمال عراق را به سختی سرکوب کرد. در ۱۹۹۰، کویت را به خاک عراق منضم کرد ولی در فوریۀ ۱۹۹۱ نیروهای ائتلافی با رهبری ایالات متحده امریکا سربازان عراقی را از خاک کویت بیرون راندند. شکست عراق در جنگ خلیج فارس به بروز ناآرامی هایی منجر شد و کردهای شمال و نیز شیعیان جنوب آن کشور سر به شورش برداشتند. سرکوب بی رحمانۀ این دو گروه سبب شد که اتهام نسل کشی بر ضد وی مطرح شود. صدام در جوانی به حزب سوسیالیست بعث عرب پیوست و پس از مدت کوتاهی درگیر فعالیت های انقلابی شد. در ۱۹۵۹، به مرگ محکوم و به مصر پناهنده شد ولی کودتای ۱۹۶۳ بازگشت او را به کشور ممکن کرد، اگر چه سال بعد به اتهام دسیسه چینی برای براندازی همان رژیمی که خود به روی کار آمدنش کمک کرده بود به زندان افتاد. پس از آزادی، در انقلاب ۱۹۶۸ نقش مهمی بر عهده داشت؛ دولت غیرنظامی را از کار برکنار کرد و یک شورای فرماندهی انقلابی روی کار آورد. صدام با از میان برداشتن تدریجی مخالفان واقعی یا خیالی خویش در ۱۹۷۹ به ریاست جمهوری رسید. در ۲۶ شهریور ۱۳۵۹ش رسماً قرارداد مرزی ۱۹۷۵ معروف به قرارداد الجزایر را که بین دو کشور ایران و عراق به امضا رسیده بود، یک جانبه لغو کرد و در ۳۱ شهریور همان سال هجوم سراسری خود به خاک جمهوری اسلامی ایران را که درگیر مسائل مربوط به سال های اول انقلاب خود بود، آغاز کرد. در این جنگ که هشت سال به طول انجامید، صدام از کمک های مالی و نظامی و سیاسی گستردۀ برخی کشورهای غربی و نیز حمایت های جهانی به ویژه کشورهای غربی که از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران ناخشنود بودند، بهره مند بود و از سلاح های شیمیایی و کشتار جمعی در سطحی بسیار وسیع استفاده کرد. مع الوصف، نهایتاً در برابر رشادت جوانان و نیروهای مسلح ایران کاری از پیش نبرد و طرفی از این جنگ طولانی نبست (← جنگ ایران و عراق). پس از ماجرای ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، دولت امریکا صدام را به دست داشتن در تجهیز گروه های تروریستی محکوم کرد. هرچند در نوامبر ۲۰۰۲ صدام به بازرسان سازمان ملل برای جست وجوی سلاح های کشتار جمعی اجازۀ ورود به خاک عراق را داد، عدم همکاری کامل او در انجام تحقیقات بهانۀ مناسبی برای امریکا و انگلیس جهت حمله به عراق فراهم کرد. در ۱۷ مارس ۲۰۰۳ رئیس جمهور وقت امریکا، جورج بوش، به صدام دستور داد از قدرت کنار رفته و ظرف ۴۸ ساعت عراق را ترک کند. صدام قدرت را ترک نکرد و مردم عراق را به مقاومت فراخواند. نظامیان امریکا و متحدانش در ۲۰ مارس به عراق حمله کردند. اما حتی با تسخیر کامل بغداد در ۹ آوریل، مهاجمان از جایگاه صدام با خبر نشدند. پسران صدام، عدی و قصی، در ۲۳ جولای در موصل کشته شدند ولی همچنان خبری از صدام نبود تا این که در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ او را در مخفی گاه کوچکی در زیر زمین در نزدیکی زادگاهش تکریت، پیدا کردند. صدام به جرم قتل عام منطقۀ شیعه نشین دوجیل در ۱۹۸۲، به اعدام با چوبۀ دار محکوم و به دار آویخته شد.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] صدام حسین (۱۹۳۷ - ۲۰۰۶م) رییس جمهور و دیکتاتور سابق عراق. صدام در جوانی به حزب بعث عراق پیوست. او در سال ۱۹۶۸م پس از کودتای حزب بعث، معاون رییس جمهور و در ۱۹۷۹م رییس جمهور عراق شد و ۲۴ سال در این سمت باقی ماند.
صدام به قومیت گرایی عربی اهمیت بسیار می داد و معتقد بود باید به فراتر از دین نگاه کرد تا راه انقلابی را در پیش گرفت. صدام انجام عزاداری های شیعه را محدود کرده و پیاده روی اربعین را ممنوع کرد. او همچنین تلاش بسیاری در تضعیف نهادهای مذهبی و حوزوی داشت. برخی مراجع نجف همچون سید محسن حکیم، صدام را تکفیر کردند.
صدام هزاران نفر از مخالفان خود را اعدام کرد. قیام هایی که در زمان صدام رخ داد به شدیدترین وجه نابود شد و صدها هزار نفر کشته شدند. صدام ده ها هزار نفر از مردم غیر نظامی را بوسیله بمب های شیمیایی شهید و جانباز کرد. مجله نیویورک تایمز صدام را از خشن ترین افراد در قرن حاضر دانسته است.
صدام حسین
صدام حسین

جملاتی از کلمه صدام حسین

اوباما از اولین مخالفان سیاست‌های دولت بوش در عراق بود. در ۱۶ مارس ۲۰۰۳، هنگامی که جورج بوش اولتیماتوم (هشدار) چهل و هشت ساعته‌ای به صدام حسین برای خروج از عراق یا مواجهه با جنگ داده بود، اوباما در بزرگ‌ترین اجتماع ضد جنگ در شیکاگو سخنرانی کرد و اظهار داشت که هنوز برای جلوگیری از وقوع جنگ «دیر نشده‌است».
الراوی از فرماندهان مورد توجه صدام حسین محسوب می‌شد و در دوره ۸ ساله جنگ ایران و عراق ۲۷ نشان لیاقت از صدام دریافت کرد. وی در سال ۲۰۱۸ بر اثر سکته مغزی در زندانی در شهر بغداد درگذشت.
باسم رسّام هنرمند عراقی است که در سال ۱۹۸۴/۱۳۶۳ به ایران مهاجرت کرد و در نشریات ایرانی حضوری فعال یافت. او پس از سقوط صدام حسین از ایران رفت و در کردستان عراق ساکن شد، ولی پس از پنج شش سال اقامت، دوباره به تهران بازگشت.
عراق در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به ایران حمله کرد و وارد استان نفت خیز خوزستان شد. صدام حسین اعلام کرد از این پس خرمشهر ضمیمه خاک عراق است و یکی از شهرهای این کشور می‌باشد. صدام حسین برای دریافت کمک‌های نقدی و سیاسی به دیگر کشورهای عرب روی آورد. او با موفقیت توانست حمایت رونالد ریگان، رئیس‌جمهور آمریکا، را به دست آورد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم