سبک دوش

لغت نامه دهخدا

سبکدوش. [ س َ ب ُ ] ( ص مرکب ) آنکه هیچ بار با خود نداشته باشد. ( آنندراج ). خفیف الحاذ.

فرهنگ عمید

کسی که باری بر دوش نداشته باشد.

جمله سازی با سبک دوش

سرگردان بود سر دوش و بپایش چو صغیر بفکندیم کزین بار سبک دوش کنیم