دشمن پرور به دو معنا قابل تفسیر است که هر دو به نوعی به رفتار یا ویژگی‌های یک فرد یا گروه در ارتباط با دشمنان اشاره دارد:
آفریدن دشمن
در این معنا، دشمن پرور به فرد یا افرادی اشاره دارد که با رفتار یا اقدام‌های خود باعث می‌شوند که دشمنان جدیدی برای خود به وجود آورند. این عمل ممکن است ناشی از سیاست‌های خصمانه، عدم همزیستی یا تنش‌های ایجادشده توسط فرد باشد. به عبارت دیگر، این شخص به نوعی موجب شکل‌گیری و تداوم خصومت و دشمنی می‌شود.
پرورش دادن دشمن
در این حالت، دشمن پرور به معنای فردی است که دشمنان خود را تقویت و پرورش میدهد. این به معنای اقداماتی است که به دشمن اجازه میدهد تا قدرت بگیرد یا به طور غیرمستقیم به او کمک می‌شود.