لغت نامه دهخدا
عالی نژاد. [ ن ِ ] ( ص مرکب ) آنکه اصل و نسب عالی دارد. عالی گهر. عالی تبار:
امیر جهانگیر عالی نژاد
چون پا بر سریر ایالت نهاد.( حبیب السیر ص 125 ).
عالی نژاد. [ ن ِ ] ( ص مرکب ) آنکه اصل و نسب عالی دارد. عالی گهر. عالی تبار:
امیر جهانگیر عالی نژاد
چون پا بر سریر ایالت نهاد.( حبیب السیر ص 125 ).
عالی نسب، عالی گهر، نجیب و شریف.
آن که دارای اصل و نسبی عالی است عالی گوهر عالی نسب ٠
💡 بگفتند ای شاه عالی نژاد سر ما غریبان فدای تو با
💡 فرزانه بوالمعالی عالی نژاد و نام کورا امین ملک و مسلم بود لقب