صحراگرد به معنای کسی که در صحرا یا مناطق بیابانی سفر می‌کند یا زندگی می‌کند است. این واژه به افرادی اطلاق می‌شود که به طور خاص در مناطق بیابانی یا خشک زندگی می‌کنند و به جستجو یا سفر در این مناطق می‌پردازند.
صحرا به معنای بیابان یا زمین خشک و بدون آب و علف است و گرد به معنای حرکت یا سفر کردن است. بنابراین، صحراگرد به معنای کسی است که در صحرا می‌گردد.
در تاریخ، صحراگردان قبیله‌ها یا گروه‌هایی بودند که در مناطق بیابانی زندگی می‌کردند و به دنبال منابع آب و علف برای دام‌های خود بودند.
