ذبیح الله

ذبیح‌الله، لقبی است که به یکی از فرزندان حضرت ابراهیم نسبت داده می‌شود و خداوند به ابراهیم فرمان داد تا او را قربانی کند. در قرآن، داستان این قربانی ذکر شده، اما نام ذبیح به صراحت نیامده است. شیعیان بر این باورند که ذبیح‌الله به اسماعیل اشاره دارد، در حالی که اهل سنت و یهودیان آن را به اسحاق نسبت می‌دهند. ذبح به معنای سربریدن است و ذبیح‌الله به معنای قربانی شده یا سر بریده شده برای خداوند می‌باشد. این لقب به یکی از فرزندان حضرت ابراهیم تعلق دارد که ابراهیم به فرمان خدا مأمور شد او را در راه خدا قربانی کند. ابراهیم و فرزندش با این درخواست الهی موافقت کردند، اما جبرئیل مانع از اثر کردن چاقو شد و به جای فرزندش، یک قوچ بهشتی توسط ابراهیم قربانی شد. سنت قربانی در روز عید قربان به یاد این واقعه انجام می‌گیرد. قرآن داستان قربانی را روایت کرده، اما به نام ذبیح اشاره نکرده است. در مورد اینکه «ذبیح‌الله» به کدام یک از فرزندان ابراهیم تعلق دارد، دو دیدگاه وجود دارد: مفسران شیعه اسماعیل را ذبیح می‌دانند، در حالی که مفسران اهل سنت و یهودیان، اسحاق را به عنوان ذبیح معرفی می‌کنند.