جان بازی

وقت جان بازیم از سر مرو ای دوست که باز رستم از تیغ تو مشتاق به امدادی چند

بتم در فکر دل جویی و من سرگرم جان بازی تو هم یک امشب ای بخت صفایی سازگاری کن

چنان در دست آویزم به دل گرمی و دمسازی که در هنگام جان بازی به دشمن دشمن آویزد

شمع بزم غیرش از غیرت بگو چون بنگرم من که رشک آرم بر او جان بازی پروانه را

مکن شتاب «نظیری » به کار جان بازی که چشم کارشناسان کاردان بازست