تک‌گل به گل‌آذینی گفته می‌شود که فقط از یک گل تشکیل شده باشد. در واقع، برخلاف گل‌آذین‌هایی که شامل مجموعه‌ای از گل‌ها هستند (مانند خوشه، چتر، یا سنبله)، در تک‌گل تنها یک گل منفرد روی ساقه یا شاخه قرار دارد.
گل‌آذین به وضع قرار گرفتن گل‌ها روی ساقه یا شاخه گفته می‌شود. این اصطلاح به نحوه‌ی آرایش و ترتیب گل‌ها در گیاهان اشاره دارد و انواع مختلفی دارد، از جمله گل‌آذین‌های منفرد و مرکب.
در تک‌گل، گل‌آذین به ساده‌ترین شکل خود وجود دارد، یعنی تنها یک گل روی ساقه یا شاخه قرار گرفته و هیچ گل دیگری در اطراف آن نیست. این نوع معمولاً در گیاهانی یافت می‌شود که گل‌های بزرگ و چشم‌گیر دارند و نیازمند جذب توجه برای گرده‌افشانی هستند.
گل‌هایی مانند گل لاله و بنفشه و زعفران و گل مینای چمنی به صورت تک‌گل دیده می‌شوند.
