حمام به طور کلی به فضایی اطلاق می‌شود که در آن افراد می‌توانند بدن خود را با آب و صابون یا مواد شوینده دیگر شستشو دهند. این مکان می‌تواند به صورت عمومی یا خصوصی باشد.
انواع:
عمومی: در گذشته، به ویژه در فرهنگ‌های سنتی، حمام‌های عمومی وجود داشتند که افراد می‌توانستند در آن‌ها به شستشو و نظافت بپردازند. این نوع دارای بخش‌های مختلفی مانند اتاق گرم، اتاق سرد و استخر بودند و به عنوان مکان‌هایی برای ملاقات اجتماعی نیز عمل می‌کردند.
خصوصی: در خانه‌های مدرن، این فضاها به طور معمول شامل دوش، وان، توالت و سینک هستند و برای شستشوی روزانه و نظافت شخصی استفاده می‌شوند.
سنتی: این نوع حمام‌ها که به نام بام نیز شناخته می‌شوند، دارای معماری خاصی هستند و شامل تزئینات زیبا و فضاهای مختلف برای شستشو می‌باشند. آن‌ها در گذشته نقش مهمی در زندگی اجتماعی و فرهنگی مردم داشتند.
حمام بخار یا سونا: این نوع برای آرامش و درمان استفاده می‌شوند و به افزایش گردش خون و بهبود سلامت کمک می‌کنند.
«حمام بزرگ» نخستین مخزن آب همگانی در جهان باستان می‌باشد که بیش از ۵۰۰۰ سال پیش در موهنجو-دارو، یکی از شهرهای پاکستان وجود داشت. این مخزن حدود ۱۲ متر طول از شمال به جنوب و ۷ متر عرض داشت و بیشترین عمق آن ۴/۲ متر بوده‌است.
حمام فاروج، اقامتگاه بوم گردشگری مردکانلو، حمام روستای استاد، دره خسروی، قله شاه جهان، آرامگاه بابا و بی بی، امام‌زاده اولیا استاد، برج مفرنقاه، تپه طویل، برج استاد، درخت ۵۰۰ ساله اسفجیر، گلورتپه و کول تپه، امام زاده عبدالله رحمان خرق، امام مرشد، غار تاریخی تبریان، سد چری، تپه چکی، تپه خیرآباد، تپه خلق آباد
این بنا که مهم‌ترین حمام تاریخی انزلی به‌شمار می‌رفته در اوایل دوره قاجار توسط هدایت‌الله خان فومنی معروف به گیلانشاه (مقتول ۱۲۰۰ ه.ق) ساخته شده است و به هنگام مسافرت و اقامت شاهان قاجار در انزلی مورد استفاده آنان قرار می‌گرفت. حمام شاه انزلی که به سبک دیگر حمام‌های قدیمی ساخته شده و دارای کاشی‌کاری زیبایی بوده در دوره اخیر ویران شده است.[نیازمند منبع]
