جلیس یک واژه عربی است که در زبان فارسی نیز کاربرد دارد و به معنای همنشین، هم‌صحبت یا همدم می‌باشد.
این واژه به افرادی اشاره دارد که در کنار یکدیگر نشسته‌اند یا در یک جمع و محفل حضور دارند.
در شعر و ادبیات فارسی، واژه جلیس به عنوان نمادی از دوستی، محبت و هم‌نشینی به کار می‌رود و می‌تواند به زیبایی روابط انسانی اشاره کند.
مقبره اصلی از سنگ مرمر سفید به طرز شگفت‌انگیزی در مرکز باغ روی پایه ستونی از سنگ قرمز که در وسط هر ضلع، رو به طاق مرکزی، مخزن نیلوفر آبی با فواره قرار دارد. مقبره با پلان مربع شکل با برج‌های هشت ضلعی است که چتری بر روی آن قرار گرفته و به گوشه‌ها متصل شده است. هر نما دارای سه طاق نما است: طاق مرکزی که ورودی را تأمین می‌کند و دو طاق دیگر در طرفین توسط جلیس بسته می‌شود.
