طاق نما به یک نوع طاق یا قوس گفته میشود که به صورت نیمدایره یا قوسهای دیگر طراحی شده و در دیوارها یا ایوان ساختمانها قرار میگیرد. این ساختار به عنوان یک عنصر تزئینی یا ساختاری در معماری به کار میرود.
طاق نماها معمولاً برای ایجاد ورودیها، پنجرهها یا فضاهای دیگر در ساختمانها استفاده میشوند و در معماری اسلامی و ایرانی، به وفور دیده میشوند. این عناصر معماری در مساجد، کاخها و بناهای تاریخی به کار رفتهاند و نشاندهنده زیبایی و دقت در طراحی هستند.
طاق نماها میتوانند در اشکال و اندازههای مختلفی طراحی شوند. برخی از آنها ممکن است ساده و بدون تزئین باشند، در حالی که برخی دیگر با کاشیکاری، گچبری یا نقاشیهای زیبا تزئین شدهاند.
طاق نما. [ ن ُ / ن ِ / ن َ ] ( اِ مرکب )ایوانی کم عرض که در جلو اطاق سازند. || نمای دیوار بصورت طاق که عرض و پهنائی نداشته باشد.
(نَ یا نُ ) (اِمر. ) ۱ - ایوانی کم عرض که در جلو اطاق سازند. ۲ - نمای دیوار به صورت طاق که عرض و پهنایی نداشته باشد.
نمای دیوار که به شکل طاق ساخته شود.
( اسم ) ۱ - ایوانی کم عرض که در جلو اطاق سازند. ۲ - نمای دیوار به صورت طاق که عرض و پهنایی نداشته باشد.
ایوانی کم عرض که در جلو اطاق سازند.
نمای دیوار به صورت طاق که عرض و پهنایی نداشته باشد.
💡 نمای غربی بنا را در خارج سه طاق نمای وسیع که سراسر آنها را درهای ارسی چوبی مشبک پوشانیده، فرا گرفتهاست و با توجه به طرح و نقش درهای چوبی، در عین سادگی جلوه خاص و زیبایی دارد. در سالهای اخیر دیوارههای میان این طاق نماها با آجر و کاشی تزیین و محافظت شدهاست. همچنین یک طاق نما در جنوب بهطور مشابه و بدون ارسی الحاق شدهاست.
💡 نمای درونی بنا تمامی آجری بوده و توسط گچ در هیچ قسمت پوشیده نشدهاست. محراب بنا از لحاظ تزئینات ساده بوده و دارای سه قوس آجری متوالی بوده و مجموعاً داخل طاق نمای جنوبی قرار گرفتهاند.
💡 در چهار گوشهٔ حرم چهار تربنه و در چهار ضلع حرم چهار طاق نما دیده میشود که گنبد بر روی آن ساخته شده و بر وسط طاق نماهای بالای حرم پنجرههایی برای نورگیری تعبیه شده است.
💡 آنکه برون ازین کهن طاق سما به صد درج همتش ار علو خود طاق نمای نوزند
💡 وجه تسمیه بنا گنبد مزین به کاشی کاری فیروزهای متمایل به سبز آن میباشد. پلان گنبد سبز ۸ ضلعی و دارای ۴ ایوان است. علاوه بر ایوان و طاق نماها، کاشی کاری زیبای آن به بقعه جلوه خاص بخشیده است. گنبد سبز، مدفن شیخ محمد مؤمن عارف میباشد که احتمالاً در سال ۱۰۳۶ قمری بنیان و در سالهای ۱۰۵۵ و ۱۰۵۸ تکمیل و تزئین شدهاست.
💡 بر ضلع شرقی شمالی ورودی مسجد قرار دارد، مسجد فضایی مربع با نقشه مرکزی است و هشت ضلعی ای در آن محاط شدهاست. سازهای دو طبقه است که ورودی آن، نظیر طاق نمای محراب، با قوس نعل اسبی قاب بندی گشته است.
💡 حجمسازی بر وجوه بیرونی قوس نسبت به وجه درونی قوس هم مرکز نیست. محراب دقیقاً به الگوی مسجد قرطبه پایبند است. یک تارمی که بر گرد اتاق میچرخد، آن را به طبقات بالا و پایین تقسیم میکند و برای طاق نماهای باز و بستهٔ آن هل یک به سه ستون در نظر گرفته شده که قوسهایی چند پر بر آنها تکیه دارد.بام اصلی محفوظ نمانده است.
