واژه «تغلب» در لغت عربی و فارسی به معنای غلبه کردن، پیروز شدن، چیره شدن یا غالب آمدن است. این واژه از ریشه «غلب» گرفته شده و در کاربردهای مختلف به مفهوم فائق آمدن بر چیزی یا کسی اشاره دارد. این کلمه می‌تواند در زمینه‌های جسمی، روانی، اجتماعی یا حتی معنوی به کار رود و نشان‌دهنده دستیابی به برتری یا کنترل بر شرایط است.
در منابع ادبی و دینی، تغلب معمولاً با معنای پیروزی در جنگ، مسابقه یا اختلاف آمده است. برای مثال، در متون قرآنی و احادیث، این کلمه گاهی به معنای غلبه حق بر باطل یا پیروزی مؤمنان بر دشمنان ذکر شده است. این کاربرد نمادی از دستیابی به قدرت و موفقیت است و نشان می‌دهد که تغلب هم می‌تواند جسمی و عینی باشد و هم معنوی و اخلاقی.
از منظر بلاغت و ادبیات فارسی، این واژه به معنای چیره شدن بر مشکلات، برتری یافتن در رقابت‌ها و فائق آمدن بر دشمنان یا ضعف‌ها نیز آمده است. این کلمه در ترکیب‌های مختلف به کار می‌رود تا نشان دهد که فرد یا گروهی توانسته‌اند با تلاش، هوش یا شجاعت بر موانع یا رقبا پیروز شوند. به این ترتیب، تغلب هم یک فرایند و هم نتیجه برتری و پیروزی را نشان می‌دهد.
