پیداوسی

پیداوسی یک واژه فارسی است که به نوعی سکه‌ی قدیمی گفته می‌شود. این سکه در تاریخ ایران به عنوان واحد پول مورد استفاده قرار می‌گرفته که ارزش آن معادل پنج دینار بوده است.

ارزش:

پیداوسی به عنوان یک سکه قدیمی، به ویژه در دوران‌های مختلف تاریخی، به کار می‌رفته و نشان‌دهنده ارزش اقتصادی خاصی بوده است. ارزش این سکه معادل پنج دینار بوده است، که دینار نیز خود یکی از واحدهای پولی رایج در تاریخ اسلام و برخی از کشورهای خاورمیانه بوده است.

کاربرد:

سکه‌های پیداوسی در معاملات و تجارت‌های قدیمی استفاده می‌شدند و به عنوان وسیله‌ای برای تبادل کالا و خدمات به کار می‌رفتند.

تصویر معنی پیداوسی

لغت نامه دهخدا

پیداوسی. [ وَ / وِ ] ( اِ ) درمی که در زمان کیان رایج بوده، و هر درمی به پنج دینار خرج میشده است. ( برهان ):
هزار و صد و شصت قنطار بود
درم بد کزو پنج دینار بود
که بر پهلوی موبد پارسی
همی نام بردش به پیداوسی.فردوسی.نخستین صد و شصت پیداوسی
که پیداوسی خواندش پارسی.فردوسی.پراکنده افکنده پیداوسی
همه چرم پیداوسی پارسی.فردوسی.

فرهنگ معین

(پَ وَ ) (اِ. ) نک پنداوسی.

فرهنگ عمید

سکه ای معادل پنج دینار: که بر پهلوی موبد پارسی / همی نام راندش به پیداوسی (فردوسی۱: ۱۳۷۲ ).

فرهنگ فارسی

سکه قدیمی که معادل پنج دیناربوده است
( اسم ) سکهای در قدیم بارزش پنج دینار: ( هزار و صد و شصت قنطار بود درم بدکزو پنج دینار بود. ) که بر پهلو موبد پارسی همی نام بردش به پنداوسی. ) ( فردوسی ) توضیح ولف در فهرست شاهنامه ( بنداوسی ) کرده و در کلم. اخیر گوید: ( سکهای بارزش پنج دینار ). احتمال میرود که کلمه مصحف پنداذس باشد.