زیتون

زیتون، میوه‌ای کوچک و دایره‌ای شکل است که از درخت زیتون (Olea europaea) به دست می‌آید. این میوه به ویژه در مناطق مدیترانه‌ای رشد می‌کند و به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین محصولات کشاورزی شناخته می‌شود. زیتون به دو صورت تازه و کنسرو شده مصرف می‌شود و از آن روغن نیز استخراج می‌شود که در آشپزی و مصارف بهداشتی بسیار محبوب است.

خواص

منبع غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها: این میوه‌ها دارای ترکیباتی مانند ویتامین E و پلی‌فنول‌ها هستند که به کاهش التهاب و مبارزه با آسیب‌های اکسیداتیو کمک می‌کنند.

پشتیبانی از سلامت قلب: مصرف این میوه و روغن آن به کاهش سطح کلسترول بد (LDL) و افزایش سطح کلسترول خوب (HDL) کمک می‌کند و می‌تواند خطر بیماری‌های قلبی را کاهش دهد.

خاصیت ضد التهابی: ترکیبات موجود در آن می‌توانند به کاهش التهاب در بدن کمک کنند و در نتیجه به بهبود بیماری‌های مزمن کمک کنند.

حفظ سلامت استخوان‌ها: آن‌ها ممکن است به حفظ تراکم استخوان‌ها و جلوگیری از پوکی استخوان کمک کنند.

کمک به کنترل قند خون: برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف این میوه می‌تواند به کنترل سطح قند خون در افراد دیابتی کمک کند.

کاربردها

آشپزی: زیتون‌ها به عنوان یک خوراکی خوشمزه و مغذی در سالادها، ساندویچ‌ها، پیتزا و دیگر غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

روغن: این روغن به عنوان یکی از سالم‌ترین روغن‌های خوراکی شناخته می‌شود و در پخت و پز، تهیه سس‌ها و به عنوان چاشنی استفاده می‌شود.

محصولات بهداشتی: روغن این میوه به عنوان یک مرطوب‌کننده طبیعی برای پوست و مو استفاده می‌شود و می‌تواند به درمان برخی مشکلات پوستی کمک کند.

کنسرو و ترشی: این میوه‌ها به صورت کنسرو شده یا ترشی در بازار موجود هستند و به عنوان یک پیش‌غذا یا میان‌وعده خوشمزه مصرف می‌شوند.

تصویر معنی زیتون

لغت نامه دهخدا

زیتون. [ زَ ] ( ع اِ ) درخت زیت. ( منتهی الارب ). نام درختی که روغن وی معمول اطباست. ( بهار عجم )( آنندراج ). زیتون بن. درختی همیشه سبز و از محصولات گرمسیری و میوه آن زیتون و در منجیل و رودبار گیلان بسیار فراوان است. ( ناظم الاطباء ). درختی است جلیل القدرو بسیارسود و پربقا و هزار سال دوام کند و میوه آن هم زیتون نام دارد. واحد آن زیتونة. ( از اقرب الموارد ). بری و بستانی می باشد و بستانی را درخت بزرگتر وبرگش آبدارتر و سبزتر از بری و بعد از چهار سال بارمیدهد و تا هزار سال می باشد. ( تحفه حکیم مؤمن ).
این درخت در نواحی منجیل و رودبار و بیشه های آن نقاط و در کرانه های شمالی دریای خزر و اطراف گرگان و بهشهر و سعدآباد و آهنگرمحله و برفتان و علی آباد کتول و رامیان و شاه پسند و سعیدآباد و آق امام و وطن و مینودشت بسیار است و در اطراف بم و در فارس میان فیروزآباد و میمند نیز دیده شده است و به عقیده «گااوبا» موطن اصلی زیتون ایران مرکزی و بلوچستان است و از اینجا به سوریه و ایتالیا گذشته است برخلاف بعض دیگر گیاه شناسان که اصل زیتون راایتالیا گمان برده اند. این درخت را در گرگان چوب سید نامند و از آن عصا سازند و به ترکستان روس که گویابه این چوب تفأل می کنند صادر کنند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). درختی است که سردسته تیره زیتونیان است. ارتفاعش معمولاً بین 7 تا 8 متر و حداکثر تا 15متر می رسد. محیط تنه اش از 3 تا 4 متر بالغ می شود. تنه اش ناصاف و دارای شکافهای مشخص است ولی در گیاهان جوان، صاف و رنگی مایل به سبز دارد. چوبش سخت و بامقاومت و زردرنگ و دارای خطوط قهوه ای مشخص می باشد. برگهایش دائمی و متقابل و بیضوی و دراز و نوک تیز و چرمی شکل است و در سطح تحتانی پهنک سفید ولی در سطح فوقانی سبزرنگ است. گلهایش در اردیبهشت ظاهر میشود و آنهاسفیدرنگ و مجتمع، بصورت خوشه در کنار برگها جای دارند. ( فرهنگ فارسی معین ). انواع تیره زیتونیان دارای تخمدان آزاد دوخانه و شماره پرچمهای آن با شماره گلبرگها متفاوت است. میوه آنها دارای یک هسته یا بشکل دانه بالدار است، برگهای آنها متقابل و ساده. نوع های آن، زیتون با گلهای سفید چهارقسمتی و میوه آن چهارقسمتی و میوه آلویی با هسته سخت که برون بر آن مواد روغنی بسیار دارد. ( گیاه شناسی گل گلاب ). درخت پیوسته سبز ناحیه مدیترانه که از دوران قبل از تاریخ برای استفاده از میوه آن در نقاط معتدل کاشته شده...ساقه و برگ زیتون از مدتی پیش از دوره مسیح نشانه ٔصلح بوده است. ( دایرة المعارف فارسی ): نخرج منه حباً متراکباً... و جنات من اعناب و الزیتون و الرمان... ( قرآن 99/6 ).و هو الذی اَنْشَاءَ جنات... و الزیتون و الرمان...( قرآن 141/6 ). ینبت لکم به الزرع و الزیتون و النخیل... ( قرآن 11/16 ). و التین و الزیتون. ( قرآن 1/95 ).

فرهنگ معین

(زَ یا زِ ) [ ع. ] (اِ. ) درختی است با تنة ناصاف و دارای شکاف های مشخص، ولی در گیاهان جوان صاف و رنگی مایل به سبز دارد. میوة این درخت سبز و گوشت دار شبیه به آلوچه است که روغن فراوان دارد و ملین است.، ~پرورده میوة زیتون که هستة آن را درآورده و داخل آ

فرهنگ عمید

درختی با برگ های بیضی نوک تیز و گل های سفید کوچک که به صورت خوشه در کنار برگ ها جمع می شود.
* زیتون تلخ: (زیست شناسی ) = سنجد * سنجد تلخ

فرهنگ فارسی

( اسم ) درختی است که سر دسته تیره زیتونیان است ارتفاعش معمولا بین ۷ تا ۸ ۸ متر و حداکثر تا ۱۵ متر میرسد. محیط تنه اش از ۳ تا ۴ متر بالغ میشود. تنه اش ناصاف و دارای شکافهای مشخص است ولی در گیاهان جوان صاف و رنگی مایل به سبز دارد چوبش سخت و با مقاومت و زرد رنگ و دارای خطوط قهوه ای مشخص میباشد. برگهایش دایمی و متقابل و بیضوی و دراز و نوک تیز و چرمی شکل است و در سطح تحتانی پهنک سفید ولی در سطح فوقانی سبزرنگاست. گلهایش دراردیبهشت ظاهر میشود و آنها سفید رنگ و مجتمع به صورت خوشه در کنار برگها جای دارند. یا روغن زیتون روغنی است که از میوه درخت زیتون استخراج کنند زیت. یا زیتون بری زیتون وحشی. یا زیتون تلخ درختی است از تیره سماقیان که دسته جداگانه ای از این تیره بنام آزادرختها را به وجود میاورد. گلهایش بنفش و میوه اش سمی است. یا زیتون وحشی گونه ای زیتون که خودروست و بر خلاف معمولی آن درختی است خاردار و میوه اش دارای چربی کمتریست زیتون بری.
خلیجی به دریای اژه در قدیم خلیج مالیاک

فرهنگ اسم ها

اسم: زیتون (دختر) (عربی) (طبیعت، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: za (e) ytun) (فارسی: زيتون) (انگلیسی: zaytun)
معنی: درختی که میوه و برگ آن مصرف دارویی دارد، از واژه های قرآنی، ( در گیاهی )، میوه ی بیضی شکل سفت و گوشتی به اندازه ی توت که رنگ آن در مراحل مختلف رشد از سبز تا بنفش و سیاه تغییر می کند و از آن روغن نیز می گیرند، درخت همیشه سبز این میوه که برگ و میوه ی آن مصرف دارویی دارد، میوه بیضی شکل سفت و گوشتی که رنگ ان در مراحل مختلف رشد از سبز تا بنفش و سیاه تغییر می کند

فرهنگستان زبان و ادب

{Olea} [زیست شناسی- علوم گیاهی] سرده ای از زیتونیان که شامل درختان و درختچه های زیتون است

دانشنامه عمومی

زیتون ( به انگلیسی: Olive ) و با ( نام علمی: Olea europaea ) شامل تقریباً ۲۰ گونه درختان کوچک از خانواده زیتونیان بوده و در جهان کهن از حوزه دریای مدیترانه، شمال آفریقا، جنوب شرقی آسیا، شمال تا جنوب چین، اسکاتلند و شرق استرالیا پراکندگی گسترده ای داشته اند. آن ها همیشه سبز دارای برگ هایی کوچک و یک پارچه هستند که روبروی هم قرار گرفته اند. میوه این گیاه یک شفت است.
تخمین دقیق زمانی که زیتون از حالت وحشی خارج شد، تحت کنترل کشاورزان درآمد و به صورت میوهٔ باغی مورد استفاده قرار گرفت، ممکن نیست. اشارات فراوانی که در انجیل دربارهٔ این گیاه و تولید آن وجود دارد و فراوانی ضمنی آن در سرزمین کنعان و منطقه ای در سوریه، که همیشه زیتون برای اقتصاد ساکنین آن مهم بوده است، موجب این نتیجه گیری می شود که سوریه محل تولد زیتون پرورش یافته است. احتمالاً در آغاز، یک گونه اصلاح شده به دست تعدادی از فرقه کوچک سامی افتاد و به تدریج در قبایل اطراف نیز گسترش یافت و با حداقل تلاش به میزان بسیار زیادی پرورش یافت؛ این ماده روغنی در آب و هوای خشک شرق، ماده ای بسیار حیاتی برای سلامتی به شمار می رفت و میوه این درخت در آن دوران ابتدایی در بین جنگجویان بربری نمادی از صلح و حسن نیت بود. دورانی بعد و هم زمان با توسعه سازمان های دریایی این روغن به عنوان یکی از اقلام تجاری به کشورهای آسیای صغیر و مناطق دریایی انتقال یافت و بی تردید گیاه زیتون نیز در پی آن گسترش یافت.
در دنیای هومر همان گونه که در ایلیاد مشخص است، روغن زیتون فقط به عنوان یک ماده برای ثروتمندان – محصول خارجی – شناخته شده و بیشتر به سبب ارزش آن برای آرایش پهلوانان مورد توجه بوده است؛ جنگجویان بعد از استحمام به خودشان روغن زیتون می زدند و بدن پاتروکلوس هم عیناً با روغن زیتون پوشیده می شد. اما نه اشاره ای به کشت این گیاه شده و نه بر روی تاکستانی که روی سپر آشیل نقش شده، وجود دارد. اما اگرچه در ایلیاد هیچ اشاره ای به کشت زیتون نشده، وجود آن در باغ السینوس و دیگر کنایه های آشنا، نشان دهنده این حقیقت است که زیتون در زمان نگارش ادیسه شناخته شده است.
هر زمان به معرفی این گیاه می رسیم تمامی روایات به تپه های آهکی آتیکا به عنوان اولین مکان کشت آن در شبه جزیره یونانی اشاره دارد. زمانی که پوسایدون ( خدای دریا ) و آتنا ( الهه عقل و زیبایی ) برای شهر آینده رقابت می کردند، به خواست الهه یک زیتون از صخره های لم یزرع پدیدار شد ( نگهبان هنرهایی که بر آن وضعیت رو به افزایش تأثیر جاودانی گذاشت ). این که این افسانه ارتباطی با اولین کشت زیتون در یونان دارد، با توجه به داستان جالبی که توسط هرودوت در مورد اهالی اپیداروس نقل شده قطعی به نظر می رسد. آن ها به علت از دست دادن محصول شان مجبور به مشورت با ( پیشگوی معبد دلفی ) شدند و مقرر شد تا مجسمه های دامیا و هورای ( هردو از نمادهای حاصلخیزی ) را از چوب باغ های زیتون بتراشند. سپس تنها در اختیار مردم آتن قرار گیرد. آتنی ها به درخواست مردم اپیداروس درختی را به آن ها اعطا کردند مشروط به آنکه هر سال برای آتنا الهه عقل و زیبایی ( نگهبان آن ) قربانی کنند؛ بنابراین آن ها دستور پیشگو را اطاعت کرده و سرزمین شان دوباره حاصل خیز شد.
زیتون (مالت). زیتون ( به مالتی: Żejtun ) شهری در ناحیهٔ مالت جنوب شرقی واقع در کشور مالت است که در سال ۱۹۹۵ میلادی ۱۱٫۳۷۹ نفر جمعیت داشته اما جمعیت آن در سال ۲۰۰۵ میلادی ۱۱٫۴۲۵ نفر بوده است.

دانشنامه آزاد فارسی

زیتون (olive)
درختی همیشه سبز، متعلق به تیرۀ زیتون، جنس زیتون. از این جنس در ایران سه گونه در مناطق نیمه خشک و نیمه مرطوب شمال، شمال شرق، و جنوب می روید. از بین این گونه ها زیتون خوراکیاهمیت ویژه ای دارد که بومی آسیا است و وسیعاً در نواحی مدیترانه ای و نیمه حاره ای کشت می شود. این گیاه تا ارتفاع ۱۵ متر رشد می کند و شاخه های پیچ خورده و برگ های نقره ای نیزه مانندی دارد که روبه روی هم رشد می کنند. گل های سفید آن به میوه های بیضی شکل سبز رنگ کوچکی تبدیل می شوند که هنگام رسیدن به رنگ سیاه مایل به آبی در می آیند. میوه های آن را به صورت خشک، در آب نمک یا در روغن نگه می دارند، یا از آن روغن زیتون می گیرند. روغن آن زرد مایل به سبز کم رنگ است و بسیار مصرف می شود. این روغن در صابون، پماد، و لوبریکانتها به کار می رود. به نظر برخی مؤلفان، زیتون خوراکی بومی ایران نیست، بلکه در گذشته دور، شاید هزار سال پیش، از طریق سوریه و مسیر جاده ابریشم، از ایتالیا وارد ایران شده است. عده ای معتقدند که خاستگاه آن بخش مرکزی ایران و بلوچستان است و دانه های آن را انسان، پرندگان یا عوامل دیگری پخش کرده اند.

ویکی واژه

درختی است با تنه ناصاف و دارای شکاف‌های مشخص، ولی در گیاهان جوان صاف و رنگی مایل به سبز دارد. میوه این درخت سبز و گوشت‌دار شبیه به آلوچه‌است که روغن فراوان دارد و ملین.
~پرورده میوه زیتون که هسته آن را درآورده و داخل آن را از دانه‌های خشک شده انار ترش و گردوی کوبیده پر کرده باشند.

جملاتی از کلمه زیتون

آمفیسا در لبهٔ شمالی کشتزارهای دشت کریسا و میان دو کوه قرار گرفته‌است: کوه گیونا در غرب و کوه پارناسوس در شرق. خود شهر توسط جنگل زیتون احاطه شده و در جنوب لامیا، شمال غرب لیوادیا و دلفی، ۱۳ کیلومتری شمال بندر ایتیا، ۳۰ کیلومتری شمال دسفینا، شمال شرق ناوپاکتوس و شرق لیدوریکی قرار گرفته‌است. شهر به جادهٔ ملی ۲۷ دسترسی دارد و توسط جادهٔ ملی ۴۸ به لیدوریکی متصل است.

قسمت اصلی راس، قطعه ای نوک تیز از چوب زیتون بود که «آپیکولا» نامیده می‌شد و پایه آن با یک قفل پشمی احاطه شده بود. این را در بالای سر می‌پوشیدند یا فقط با فیله نگه می‌داشتند، یا، همان‌طور که معمولاً اتفاق می‌افتاد، با دو رشته یا نوار نیز بسته می‌شد.

نوزادان دارای رنگ تیره و زیتونی با نوارهای مواج، زیتونی کم رنگ تر یا زیتونی مایل به زرد با حاشیه‌های زیتونی تیره ریز، میله‌هایی با فواصل ۵ میلی‌متری (۰٫۲۰ اینچ) و شکم زیتونی مایل به سبز کم رنگ تر هستند. الگوی رنگ بزرگسالان در عرض ۳ تا ۴ ماه ایجاد می‌شود.

گزارش محتوای نامناسب