خوند

معنی و مفهوم کلمه

کلمه خوند به معنای خداوند، امیر یا مخدوم است که در زبان فارسی به عنوان یک واژه محترمانه و بزرگداشت به کار می‌رود. این واژه همچنین به عنوان پیشوند یا پسوند در ترکیب با دیگر واژه‌ها استفاده می‌شود تا احترام و ارادت به شخص یا مقام خاصی را نشان دهد. به عنوان مثال:

خوندخاتون: به معنای خانم محترم.

میرخوند: به معنای آقای سرور.

کاربرد این کلمه

این واژه به نوعی نشان‌دهنده‌ی مقام و منزلت فرد است و در برخی از مناطق ایران و میان اقوام مختلف، به عنوان نشانه‌ای از احترام به کار می‌رود.

معانی دیگر کلمه

واژه خوند همچنین مفهوم دیگری نیز دارد که به معنی تند و تیز است. این کاربرد کمتر شناخته شده است و بیشتر در زبان محاوره‌ای یا ادبیات خاص ممکن است به کار رود.

لغت نامه دهخدا

خوند. [ خُن ْ ] ( اِ ) خداوند. ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ). امیر. مخدوم. خان. امیر. بیک. آغا. ( منتهی الارب ). مزید مؤخر یا مقدمی است در اسماء مر احترام و بزرگداشت را چون «خوندمیر». «میرخوند». خوندخاتون ( دختر معین الدین زوجه صلاح الدین ). ( از عیون الانباء ج 2ص 176 س 27 ): فقال قدرضی الملوک یا خوند ( خطاب بپادشاه ) ( از نفح الطیب ج 1 ص 451 ). بعضی آنرا از ریشه خواندن گرفته اند. || ( ص ) تیز. تند. ( برهان قاطع ) ( شرفنامه منیری ).

فرهنگ معین

(خُ ) (اِمر. ) = خداوند: خداوند، امیر، مخدوم.

فرهنگ فارسی

( اسم ) خداوند امیر مخدوم ( خوندگار خوندمیر ).

ویکی واژه

خداوند: خداوند، امیر، مخدوم.

جملاتی از کلمه خوند

در دیر دُردنوشان درس ورع که خوند در ملت مطیعان عصیان چه کار دارد
بینند به خوند خصم و بر خصم تیغ تو گری و آسمان خند
تا که آخوند و قَجَر زنده در ایرانند این ننگ را کشورِ دارا به کجا خواهد برد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم