معنی و ریشه:
حسین یک اسم پسرانه عربی با ریشه مذهبی است که به معنای خوب، نیکو و صاحب جمال می‌باشد. این نام به طور خاص به امام حسین، امام سوم شیعیان، اشاره دارد. انتخاب این نام در جوامع شیعه به دلیل احترام و ارادت به شخصیت امام حسین و ارزش‌های انسانی و اخلاقی او بسیار رایج است. این امام معصوم به عنوان نماد ایستادگی در برابر ظلم و دفاع از حق شناخته می‌شود و نام ایشان به نوعی یادآور فداکاری‌ها و اصول اخلاقی اوست. به همین دلیل، والدین با انتخاب این نام، نه تنها به زیبایی آن توجه می‌کنند، بلکه به معنای عمیق و تاریخی آن نیز ارادت دارند.
امام سوم شیعیان:
حسین بن علی در تاریخ به عنوان یکی از شخصیت‌های مهم مذهبی شناخته می‌شود. او در ۳ شعبان سال ۴ هجری قمری به دنیا آمد و در ۱۰ محرم سال ۶۱ هجری قمری در نبرد کربلا کشته شد. این امام با کنیه‌اش، اباعبدالله، نیز شناخته می‌شود و به عنوان پدر سلسله امامان شیعه دوازده‌امامی و همچنین امامان اسماعیلیه به شمار می‌رود. به دلیل فداکاری‌هایش در کربلا، شیعیان او را سَیِّدُالشُّهَداء می‌نامند.
