کشتی

کشتی. [ ک َ / ک ِ ] ( اِ ) سفینه. ( برهان ). سفینه و زورق و جهاز و هر مرکبی خواه بزرگ و یا کوچک که بدان بحرپیمائی کنند و از رودخانه های بزرگ عبور نمایند. ( ناظم الاطباء ). فلک. جاریه. ( ترجمان القرآن ) ( دهار ). مرکب. ناو. ناوه. ( الجماهر ). در آنندراج آمده است که رشیدی گوید ظاهراً به کسر است و بواسطه قافیه به فتح خوانده اند اما بزعم مؤلف بهار عجم صحیح به فتح مرکب از کش به معنی هر بیغوله و گوشه عموماً و بیغوله ران و بغل خصوصاً است... و تی که کلمه نسبت است. و نزداهل دریا مقرر است که هر کشتی که در آن مرده یا استخوان مرده گذاشته باشند آن البته طوفانی می گردد و چنانچه از این مطلع تأثیر نیز معلوم شود.

از وسایل نقلیه ای که روی آب حرکت می کند، به انواع مختلف بزرگ، کوچک، جنگی، و مسافربری.
= کشتی نوح: [مجاز] وسیلۀ نجات، دراصل نام کشتی بزرگی است که نوح پیغمبر ساخت و در طوفان عظیمی که رخ داد با آن جمعی از مردم و جانوران را نجات داد.
نوعی ورزش که بین دو نفر انجام می شود و هر کدام سعی می کند با استفاده از فنون آن ورزش پشت دیگری را به زمین بیاورد.
* کشتی فرنگی: (ورزش ) نوعی کشتی که فنون آن از کمر به بالا اجرا می شود.