معنی ناآشنا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( ناآشنا ) ناآشنا. [ ش ْ / ش ِ ] ( ص مرکب ) غیر معروف. ناشناس. ( ناظم الاطباء ). بیگانه. غریب. نامعلوم. مردی ناآشنا. ناشناس. شُطسی؛ ناآشنا، زیرک، سرکش. ( منتهی الارب ): تَذَمﱡر؛ دیگرگون و ناآشنا گردیدن. ( از منتهی الارب ):
چنین داد [ گشتاسب ]پاسخ [ بچوپان ] که ای نامدار
یکی کوه تازم دلیر و سوار
مرا گر بداری به کار آیمت
به رنج و به بد نیز یار آیمت
بدو گفت نستار [ چوپان قیصر ] از این در بگرد
تو ایدر غریبی و بی نام مرد
بیابان و دریا و اسبان یله
به ناآشنا چون سپارم گله.فردوسی.|| بی اطلاع. بی خبر. ( ناظم الاطباء ). که عارف به کاری نیست. که آشنائی و مهارت ندارد. || ناموافق. ناسازگار.

فرهنگ عمید

( ناآشنا ) ناشناس، بیگانه.

فرهنگ فارسی

( نا آشنا ) ( صفت ) ۱ - ناشناخته غریب: بیابان و دریا واسپان یله بنا آشنا چون سپارم گله ? ( شا. ) ۲ - بی اطلاع بی خبر. ۳ - ناموافق ناسازگار مقابل آشنا.