منور نوعی ماده آتشکاری است که بدون ایجاد انفجار، نور شدید یا گرما تولید می‌کند. این مواد برای سیگنال‌دهی خطر، روشنایی و اقدامات دفاعی در کاربردهای نظامی و غیرنظامی به کار می‌روند. بسته به موقعیت و نیاز، منورها می‌توانند بر روی زمین، در آسمان یا با استفاده از چتر نجات به کار گرفته شوند تا حداکثر زمان روشنایی را در یک منطقه وسیع فراهم کنند. این مواد ممکن است از هواپیماها، موشک‌ها، توپخانه یا تفنگ‌های منورانداز و لوله‌های دستی استفاده شوند. نخستین استفاده ثبت‌شده از باروت برای اهداف سیگنال‌دهی به «بمب سیگنالی» مربوط می‌شود که توسط دودمان سونگ چین (۹۶۰–۱۲۷۹ میلادی) در زمان محاصره یانگژو توسط دودمان یوآن (۱۲۷۱–۱۳۶۸) در سال ۱۲۷۶ به کار رفت. این روش که برای انفجار در آسمان طراحی شده بود، به منظور ارسال پیام به نیروهای دوردست استفاده می‌شد. همچنین، اشاره‌ای به عبارت «بمب سیگنالی» در متنی به تاریخ ۱۲۹۳ میلادی وجود دارد. منورها نور خود را از طریق احتراق ترکیبات آتشبازی تولید می‌کنند. مواد تشکیل‌دهنده آن‌ها متنوع هستند، اما معمولاً بر پایه استرانسیم ساخته می‌شوند.
منور
لغت نامه دهخدا
منور. [ م ُ ن َوْوَ ] ( ع ص ) روشن. ( آنندراج ). روشن و تابدار و درخشان. روشن شده و روشن کرده شده. ( ناظم الاطباء ). باروشنی. بانور. فروغمند. ( یادداشت مرحوم دهخدا )
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
نورانی، روشن شده، درخشان
۱ - ( اسم ) روشن کرده شده. ۲ - ( صفت ) روشن درخشان: [ ای منور بتو نجوم جلال. وی مقرر بتو رسوم کمال. ] ( رشید و طواط. المعجم. مد چا. ۲۵٠:۱ )
فرهنگ اسم ها
معنی: روشن، درخشان، نورانی، ( به مجاز ) روشن فکر
فرهنگستان زبان و ادب
جملاتی از کلمه منور
رخ منور دلبر به زیر سایه ی زلف چنان که در شب تاریک نور مهتاب است
ولی اندر صفا صادق چو صبح است که دارد نور مهر او را منور