زُهری یک واژه با ریشه‌های متعدد و معانی گوناگون است. نخست، به صورت صفت نسبی و با تلفظ زَهَری به زهراء منسوب است که نام شهری از بلاد مغرب در اندلس (قرطبه) بوده است. برای نمونه، ابوعلی حسین بن محمد بن احمد الغسانی الزهری به این شهر منتسب می‌شود. برای اطلاعات بیشتر می‌توان به منابعی مانند معجم البلدان مراجعه کرد. در تلفظ و کاربرد دیگر، زُهری به صورت صفت نسبی و با ضمه روی حرف «ز»، به قبیله زُهْرة بن کلاب بن مُرَّة منسوب است. این نسبت در کتاب‌های انساب، همچون اثر سمعانی، ثبت شده است.
همچنین، زَهری نام یکی از روستاهای دهستان نهبندان در بخش شوسف شهرستان بیرجند است. بر اساس فرهنگ جغرافیایی ایران (جلد ۹)، این روستا دارای ۱۶۶ نفر جمعیت می‌باشد. علاوه بر این، در منابع تاریخی و رجالی، افراد متعددی مانند احمد نباتی بن محمد مفرج زهری، که به عنوان حافظ شناخته شده، و نیز ابراهیم افلیلی زهری با این نسبت یاد شده‌اند.