قبیله‌ای ژرمن
گوت‌ها یکی از قبایل ژرمن شرقی بودند که در قرن‌های سوم و چهارم میلادی به امپراتوری روم حمله می‌کردند. در قرن‌های پنجم و ششم، این قبیله به دو شاخه تقسیم شد: استروها و ویزیگوت‌ها. در سال ۴۱۰ میلادی، آن ها به امپراتوری روم حمله کردند و بخش‌هایی از آن، از جمله شبه‌جزیره ایبری و ایتالیا را تصرف کرده و حکومتی جدید تأسیس کردند. نیروهای ویزیگوت در سال ۴۱۰ میلادی به رم حمله کردند. پس از فروپاشی روم غربی، آن‌ها به مدت دو و نیم قرن دیگر در اروپا تأثیرگذار بودند و در اوایل قرن پنجم میلادی به شبه‌جزیره ایبری مهاجرت کردند.
معنای کلمه در زبان فارسی و ترکی
کلمه گوت در زبان فارسی و ترکی به معنای «کفل»، «سرین»، «باسن» یا «نشینگاه» است و به بخش پشت بدن انسان اشاره دارد که پایین کمر و بالای پاها قرار گرفته است. این واژه معمولاً در گفتار محاوره‌ای و عامیانه به کار می‌رود و در مکالمات روزمره به صورت غیررسمی شنیده می‌شود. علاوه بر کاربرد روزمره، گاهی در طنز و شوخی نیز استفاده می‌شود و بار معنایی صریح یا خنثی دارد. به این ترتیب، این کلمه نمونه‌ای از واژگان زبانی است که هم جنبه جسمانی دارد و هم در فرهنگ عامیانه کاربرد زنده و ملموس پیدا کرده است.