گوت‌ها یکی از قبایل ژرمن شرقی بودند که در قرن‌های سوم و چهارم میلادی به امپراتوری روم حمله می‌کردند. در قرن‌های پنجم و ششم، این قبیله به دو شاخه تقسیم شد: استروها و ویزیگوت‌ها. در سال ۴۱۰ میلادی، آن ها به امپراتوری روم حمله کردند و بخش‌هایی از آن، از جمله شبه‌جزیره ایبری و ایتالیا را تصرف کرده و حکومتی جدید تأسیس کردند.
نیروهای ویزیگوت در سال ۴۱۰ میلادی به رم حمله کردند. پس از فروپاشی روم غربی، گوت‌ها به مدت دو و نیم قرن دیگر در اروپا تأثیرگذار بودند و در اوایل قرن پنجم میلادی به شبه‌جزیره ایبری مهاجرت کردند.
گوت
لغت نامه دهخدا
گوت. [ گُت ْ ] ( اِخ ) قومی آلمانی که ابتدا در نزدیکی مصب رود ویستول ساکن بودند و سپس به مشرق اروپا رفتند. استروگتها ( گت های مشرق ) در قرن 3م. در پانونی و مزی ساکن بودند. گتهای غربی یا ویزی گت به سرپرستی آلاری ( پادشاه آنان متوفی به سال 410 م. ) در سال 410 م. امپراتوری رم را محاصره کردند.در فارسی بیشتر این کلمه را به صورت گت می نویسند.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
قومی آلمانی که ابتدا در نزدیکی مصب رود ویستول ساکن بودند و سپس به مشرق اروپا رفتند.
ویکی واژه
کفل، سرین.
جملاتی از کلمه گوت
چو رخشان کند رخ ز شرق آفتاب زحل خواه گوتاب و خواهی متاب
گوته بود از ساغر می دست امیدم یا مصطبهٔ خانهٔ خمار بلند است
کیوان که گوتوال سپهرت هر شبی بر درگه تو بندگی پاسبان کند