گرد روی

به گرد روی منور خط معنبرش است این که بر کنارهٔ گل تازه سبزهٔ ترش است این

ز باد خسته شوم چون به گرد روی تو گردد ولی ز لطف صبا شاکرم که بوی تو آرد

از چشم خویش تا نگرد روی خویش را گردیده، دیده، طالب دیدار آمده

از خط شبرنگ، صد پروانه پر سوخته گرد روی آتشین آن بلای جان ببین

گرد روی چو گلش خط چو عنبر گویی بر سر یاسمن از مشک غبار آمده بود