کین خواهی

فلک چون یاور شاه جهان بود بکین خواهی چو دیگر بندگان بود

چه نامه که بکین خواهی سپاه بهار نوشته سوی امیر تموز شاه خزان

ساغر زهر به کام (و) لب خندان داریم خصم در آتش رشک است ز کین خواهی ما

دل مسکین خود ار مشکین خواهید همی لقب او طرب افزای و تعب گاه کنید

آنچه به کین خواهی از تو آید فردا نه ز قباد آمدای ملک نه ز بهمن

بحر آراسته بر خویشتن از موج و حباب روز کین خواهی بدخواه تو شمشیر و سپر