کمانچه

کمانچه

کمانچه لری، نوعی ساز سنتی و محلی است که در موسیقی لری و مناطق لرنشین ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز مشابه کمانچه‌ های دیگر است، اما ویژگی‌ها و سبک‌های خاص خود را دارد.

ویژگی‌ها و مشخصات این ساز سنتی:

ساختار: کمانچه لری معمولاً از چوب ساخته می‌شود و دارای بدنه‌ای گلابی شکل است. این ساز معمولاً سه یا چهار رشته سیم دارد که با آرشه نواخته می‌شود.

صدای خاص: صدای این ساز بسیار دلنشین و عاطفی است و به‌خوبی احساسات و فرهنگ مردم لر را منتقل می‌کند.

کاربرد: این ساز در مراسم‌های مختلف مانند عروسی‌ها، جشن‌ها و گردهمایی‌های محلی نواخته می‌شود و نقش مهمی در حفظ و انتقال موسیقی و فرهنگ لری دارد.

نوازندگی: نوازندگان کمانچه لری معمولاً تکنیک‌های خاصی را برای نواختن این ساز به کار می‌برند که شامل استفاده از آرشه و انگشت‌گذاری متفاوت است.

لغت نامه دهخدا

کمانچه. [ ک َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) کمان کوچک را گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). مصغر کمان یعنی کمان کوچک. ( ناظم الاطباء ). کمان خرد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || کمانی که زنان بدان پنبه زنند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کمانی که بدان پنبه زنند. ( فرهنگ فارسی معین ). || نام سازی است مشهور. ( برهان ). نام سازی از جنس رباب. ( ناظم الاطباء ). یکی از آلات زهی ( ذوات الاوتار ) است، بعضی کاسه آن را از پوست جوزهندی سازند و از موی اسب بر آن وتر بندند، و بر روی آن پوستی کشند ( و آن پوست دل گاو باشد ). کمانچه امروزی دارای سه یا چهار سیم است و کاسه ای کوچک دارد و با کمانه آن رانوازند. ( فرهنگ فارسی معین ). یکی از آلات مهتزه از ذوات الاوتار و آن را طنبور نیز گویند. ( نفایس الفنون،یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). طنبور. ( درةالتاج، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). یکی از ذوات الاوتار است که در قدیم یک وتر داشت و امروز چهار وتر دارد. معرب آن کمنجه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). چغانه. صغانه. ( زمخشری، یادداشت به خط مرحوم دهخدا )

فرهنگ عمید

۱. کمان کوچک: ز چین زلف کمندت کسی نیافت خلاص / از آن کمانچهٴ ابرو و تیر چشم نجاح (حافظ: ۱۰۰۸ ).
۲. (موسیقی ) ساز زهی آرشه ای با کاسه ای به صورت کُرۀ ناقص و متصل به یک دستۀ باریک که در هنگام نواختن معمولاً به صورت عمودی بر روی زمین یا پای نوازندۀ قرار می گیرد.
کمانچه

جملاتی از کلمه کمانچه

امامیار فکرت اوغلی حسن‌اف، مشهور به امامیار حسن‌اف، در خانواده‌ای از نوازندگان در شهر مردکان در باکو به دنیا آمد. عشق پدرش فیکرات حسن‌اف به موسیقی، خواهرش قمری، برادرش روفت و امامیار حسن‌اف را به موسیقی کشاند. او از هفت سالگی نوازندگی کمانچه را آغاز کرد و در کودکی به عنوان سولیست ارکستر ملی آذربایجان به روی صحنه رفت.
رایت همچنین یک نوازنده مشتاق کمانچه بود و اغلب در مهمانی‌ها، مهمانان را به رقص محلی آمریکایی تشویق می‌کرد.
گوشهٔ بیات راجع با کمانچهٔ اصغر بهاری آغاز می‌شود. این اثر آخرین نوازندگی بهاری به معنای واقعی و حرفه‌ای بوده‌است! وی با اینکه بعدها چند بار دیگر با گروه اساتید همکاری کرد، ولی به علت کهولت سن، هرگز نتوانست مهارت واقعی خود را در کمانچه نوازی همانند گذشته، عرضه کند. ناظری بیات راجع را با بیت
آرتم مارگاری مجینیان (ارمنی: Արտեմ Մարգարի Մեջինյան؛ زادهٔ ۲۹ نوامبر ۱۹۱۳ - درگذشته ۸ نوامبر ۱۹۹۸) نوازنده کمانچه اهل ارمنستان بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم