یک نوع پوشش گردن است که معمولاً از پارچه‌ای نرم و نازک ساخته می‌شود و به شکل نوار باریک طراحی شده است این پوشش به طور معمول در زیر یقه پیراهن قرار می‌گیرد و به وسیله گره‌ای در جلو بسته می‌شود و معمولاً در رنگ‌ها و الگوهای مختلف موجود هستند و به عنوان یک جزء مهم از لباس های رسمی و نیمه رسمی مردانه به شمار می‌روند.
کراوات ها معمولاً در موقعیت‌های رسمی مانند مراسم ها، جلسات کاری، و مهمانی ها استفاده می‌شوند و به عنوان نمادی از شیک پوشی و جدیت در نظر گرفته می‌شوند این پوشش در فرهنگ های مختلف به شیوه های متفاوتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند نشان دهنده سلیقه و شخصیت فرد باشد.
- چون فُکُل از ستمت سینه‌فگارم خانم چون کراوات گره خورده به کارم خانم
- آن کراوات که من بستم با آن صافی نپسندیدش مادام ز بی‌انصافی
کراوات. [ کْرا / ک ِ ] ( فرانسوی، اِ ) دستمال گردن. ( یادداشت مؤلف ). پارچه سبک و لطیف دو تو کرده که حلقه کنند و بطرزی خاص به دور گردن یا به یقه پیراهن گره بندند و دو سر آن را فروآویزند از پیش سینه و روی پیراهن:
حال فارغ گشته از هر دغدغه
تنگتر بسته کراوات و یقه.ملک الشعرای بهار ( از فرهنگ فارسی معین ).
(کِ ) [ فر. ] (اِ. ) پارچه ای باریک و بلند که مردان به یقة پیراهن گره زنند و از جلو سینه آویزان کنند، فکل.
پارچۀ باریک و بلندی که با گره مخصوصی به دور یقۀ پیراهن بسته می شود.
دستمال گردن، پارچه باریکی که به یخه پیراهن میبندند
( اسم ) پارچه ای باریک و دراز که بیخ. پیراهن بندند و از پیش سینه آویز ند دستمال گردن: [ حال فارغ گشته از هر دغدغه تنگتر بسته کراوات و یقه ]. ( بهار )
کراوات ( به فرانسوی: Cravate ) یا دستمال گردن بلند پارچه ای است با درازا و پهناهای مختلف که در جلوی پیراهن بسته می شود و روی سینه قرار می گیرد و یکی از الحاق های پوشش مردانه است. البته پسربچه ها هم به طور غیررسمی از آن استفاده می کنند. اشکال گوناگونی از کراوات زنانه هم طراحی و استفاده می شود.
در بسیاری از کشورها در مراتب نظامی، مدرسه و نیز شغل های گوناگون حتی پیشخدمتی از کراوات به عنوان بخشی از لباس رسمی استفاده می کنند.
سربازهای رومی و ایرانی در نبردها از گردن پوش هم به عنوان بخشی از یونیفرم و هم به عنوان نشان وابستگی به گروهی خاص استفاده می کردند. [ نیازمند منبع]
پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، استفاده و فروش کروات در ایران با محدودیت و ممنوعیت مواجه شد.
کراوات پوشش زینتی پارچه ای آویختنی روی پیراهن همچنین از مواد مختلف، پارچه های ابریشمی، نخی یا الیاف مصنوعی می سازند و شکل می دهند. این پوشش در بالا باریک تر و در پائین پهن تر است. قسمت باریک در زیر یقۀ پیراهن حلقه می شود و در زیر گلو گره می خورد و قسمت پهن تر روی سینه آویخته می شود. در بسیاری از کشورهای جهان بخشی از پوشش رسمی و بستن آن در مراسم، ادارات، دانشگاه ها و شرکت های بزرگ الزامی است. از آن جا که نمادی از تمدن غربی تصور می شود، در برخی جوامع مردم به دلایل شخصی، عرفی یا حتی قانونی از بستن آن خودداری می کنند. سابقۀ شناخته شدۀ به جنگ سی ساله (۱۶۱۸ـ ۱۶۴۸) باز می گردد. در این جنگ، رزمندگان کروآت که در خدمت فرانسه بودند، دستمال کوچک سنتی خود را به دور گردن می بستند، که سخت برای فرانسویان جذاب بود و باب روز شد و نامش از کلمۀ کروآت (اهل کروآسی) اخذ گردید. بستن کراوات از فرانسه به انگلستان و دیگر نقاط اروپا سرایت کرد و بعدها جهان شمول شد. در قرن ۱۹ در انگلستان کتابی به نام «دستمال گردن نامه» دربارۀ انواع کراوات نوشته شد که نخستین بار واژۀ tie (گره) در آن به کار رفته بود و معادل انگلیسی از همین جا پیدا شد. کراوات با طرح های بسیار متنوع و با قیمت های فوق العاده مختلف دیده می شود. گران بها ترین کراوات های جهان با مارک بیژن، عرضه می شود. این کراوات تولید انبوه ندارد، سفارشی، تک و منحصر به فرد سفارش دهنده است. بعضاً احتمال داده اند که پیشینۀ دیرینۀ کراوات ایرانی باشد؛ زیرا کروآت ها قومی ایرانی از خراسان بوده اند که در اعصار بسیار کهن به اروپا کوچیده و در سرزمین کنونی کروآسی مستقر شده اند.
