پیشوائی به معنای رهبری، امامت و هدایت افراد در یک مسیر خاص است، این واژه در زمینه‌های مذهبی، اجتماعی و سیاسی به کار می‌رود و به شخصی اشاره دارد که به عنوان راهنما و الگو عمل می‌کند. در فرهنگ اسلامی، امامت به عنوان نوع خاصی از پیشوائی شناخته می‌شود، امام به عنوان پیشوای مذهبی و سیاسی مسلمانان وظیفه هدایت مردم را بر عهده دارد و باید ویژگی‌هایی همچون دانش، تقوا و شجاعت را دارا باشد. پیشوائی نه تنها مسئولیت‌های معنوی را شامل می‌شود بلکه در ابعاد اجتماعی و سیاسی نیز اهمیت دارد. فرد پیشوا به عنوان منبع الهام و مرجع دینی، باید در تصمیم‌گیری‌ها و راهنمایی‌های خود به اصول دینی پایبند باشد، همچنین یک پیشوای خوب باید بتواند نیازهای جامعه را درک کند و با حکمت و دقت به مشکلات آن‌ها رسیدگی کند.
پیشوائی
لغت نامه دهخدا
چو کرده پیشوائی انبیا را
گرفته پیش راه کبریا را.نظامی.چنان رفت رخصت به رای درست
کارسطو کند پیشوائی نخست.نظامی.حاکم ترشروی شهر پیشوائی را نشاید. ( مجالس سعدی ).
- پیشوائی فرستادگان؛ پیشواز رفتن. پذیره شدن. ( مجموعه مترادفات ص 84 ).
جمله سازی با پیشوائی
اگر تو پیشوائی برتمامت تو خواهی بود هم شاه قیامت
ندانم چون محمد(ص) پیشوائی کز او دیدم یقین عین لقائی
پیشوائی بایدت جستن ز اولاد رسول پس قدم مردانه در راه خدا باید زدن
پیشوائی گر گزینی ای عزیز این چنین شاهی گزین یعنی علی