پرسپکتیو

پرسپکتیو

پرسپکتیو (Perspective) در زبان فارسی به معنای زاویه دید یا چشم‌انداز است و در زمینه‌های مختلفی از جمله هنر، عکاسی، طراحی، معماری و علوم اجتماعی کاربرد دارد.

در هنر، پرسپکتیو به تکنیک‌هایی اشاره دارد که به هنرمند کمک می‌کند تا عمق و بعد را در یک اثر هنری ایجاد کند. این تکنیک‌ها به بیننده این احساس را می‌دهند که اشیاء در فضا قرار دارند و نه فقط بر روی یک سطح دو بعدی.

در عکاسی، پرسپکتیو به نحوه‌ای که اشیاء و فضا در یک تصویر به نمایش در می‌آیند، اشاره دارد. تغییر زاویه و فاصله دوربین می‌تواند تأثیر زیادی بر نحوه دیده شدن اشیاء داشته باشد.

در علوم اجتماعی و فلسفه پرسپکتیو به نقطه نظر یا دیدگاه یک فرد یا گروه درباره یک موضوع خاص اشاره دارد. این دیدگاه می‌تواند تحت تأثیر تجربیات، فرهنگ و زمینه‌های اجتماعی قرار گیرد.

فرهنگ معین

(پِ پِ ) [ فر. ] (اِ. ) ۱ - منظره، دورنما. ۲ - رسم تصاویر سه بُعدی اشیا و مناظر بر روی صفحه.

فرهنگ عمید

۱. تصویر فضایی یا سه بعدی یک شیء، ساختمان، یا منظره.
۲. تکنیک هایی که به کمک آن می توان با بهره گیری از قوانین دیدگانی و مهندسی از مناظر و اشیای سه بعدی، تصاویری رسم کرد که بزرگی، کوچکی، دوری، و نزدیکی هر جزء در آن به خوبی نشان داده شده است.
۳. چشم انداز، منظره.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- منظره منظر چشم انداز دور نما. ۲- علم مناظر و مرایا.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:ژرفانمایی

ویکی واژه

منظره، دورنما.
رسم تصاویر سه بُعدی اشیا و مناظر بر روی صفحه.
پرسپکتیو

جملاتی از کلمه پرسپکتیو

می گیرد. در این مجموعه حدود ۵۰۰۰ هزار تصویر رنگی و سیاه و سفید، نقشه و پلان، پرسپکتیو، مقطع و غیره را شامل می‌شود، که نمونه‌هایی از شاهکارهای گوناگون جلوه‌های هنر اسلامی در جهان است.
فضا: حوزه‌های گسترش یابنده و در عین حال فراگیرنده بوده و جایگاه یا محیطی را در ابعاد جسمانی یا فیزیکی و روانشناختی تعریف می‌نماید. از کل روابط شکل، رنگ و حرکت شکل گرفته، گاه خالی یا منفی است و گاه فاصله میان عناصر را مشخص می‌نماید، خواه این فاصله در سطح باشد یا در عمق که توسط قواعد پرسپکتیو مجسم می‌شود. فضای دو بعدی فقط طول و عرض داشته، فضای تزئینی نیز به طول و عرض محدود می‌باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم