در معنای لغوی، «پاچال» به گودال زیر پا گفته میشود که معمولاً در آن ایستاده و کاری انجام میدهند. این گودال میتواند محلی باشد که نانوا، بقال یا آشپز در آن ایستاده و کالا یا غذا میفروشد، یا جای جمع کردن شیر توسط فروشندگان باشد. همچنین، در بافت پارچه یا کارهای دستی، جولاهان یا بافندگان ممکن است پای خود را در چنین گودالی قرار دهند تا راحتتر کار کنند.
به این ترتیب، «پاچال» در فرهنگ عامه و زبان محاورهای تصویری از محلی کمارتفاع و گود برای انجام فعالیتهای روزمره یا کسب و کار ارائه میدهد. این واژه گاهی با اصطلاح «پاچاه» نیز هممعنی استفاده میشود و نشاندهنده جای ایستادن فروشنده یا محل جمعآوری محصولاتی مانند شیر است. در همه این کاربردها، نکته مشترک گود و کمارتفاع بودن مکان است که امکان ایستادن یا کار کردن را برای فرد فراهم میکند.
علاوه بر معنای لغوی، «پاچال» نام یک روستای کوچک در استان لرستان ایران است. این روستا در دهستان نورآباد، بخش مرکزی شهرستان دلفان واقع شده و دارای جمعیتی بسیار کم است؛ براساس سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت آن ۱۰ نفر در ۵ خانوار بوده است. روستا وضع طبیعی کوهستانی و درهای دارد و دسترسی به امکانات شهری مانند آب، برق پایدار، گاز، اینترنت و وسایل نقلیه عمومی محدود است.