هه

هه

آوای هه در زبان فارسی به عنوان یک صدای خاص و منحصر به فرد شناخته می‌شود که در برخی واژه‌ ها و عبارات به کار می‌رود. این آوا به عنوان یک واکه باز و عمیق شناخته می‌شود و در تلفظ برخی حروف و کلمات نقش مهمی ایفا می‌کند. آوای هه در زبان فارسی می‌تواند به عنوان علامتی برای نشان دادن احساسات مختلف مانند تعجب، شگفتی یا تأکید بر یک نکته استفاده شود. به عنوان مثال، در گفت‌ و گوهای غیررسمی، این آوا ممکن است به عنوان علامت تأیید یا تشویق به کار رود علاوه بر این، هه می‌تواند در برخی از واژه‌ ها به عنوان یک بخش از ساختار کلمه وجود داشته باشد و در ایجاد قافیه و ریتم در شعر و ادبیات فارسی نیز نقش داشته باشد. در مجموع، این آوا بخشی از غنای زبانی و فرهنگی فارسی به شمار می‌آید.

لغت نامه دهخدا

هه. [ هََ ه ْ ] ( اِ صوت ) صدایی است که در وقتی که خواهند دهن شخصی را بوی کنند از آن شخص بر گوش میخورد. ( برهان ).
هه. [ هََ ه ْ ] ( ع اِ صوت ) تذکره است و وعید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اسم صوت است برای تذکره و وعید. ( اقرب الموارد ).
هه. [ هََ ه ه ] ( ع مص ) لثغه عارض شدن کسی را و بند شدن زبان در سخن. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

جملاتی از کلمه هه

وین هودج کبریای دل را بر کوههٔ چرخ اخضر آرم
دل ازان نخل به امید ثمر خرسندست گره جبهه خوبان، گره پیوندست
از سال ۱۳۵۲ عضو هیئت علمی دانشگاه تهران بود و فلسفه اسلامی و فلسفه غرب و نیز بیش از دو دهه فلسفه تطبیقی را در مقطع دکتری تدریس کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم