نیلوفر

نیلوفر به معنای گل نیلوفر آبی یا لوتوس است. این گل به خاطر رنگ آبی و زیبایی‌اش شناخته می‌شود و در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ‌های شرقی، نمادهای عمیقی دارد.

نمادها و معانی فرهنگی

پاکی و معنویت: نیلوفر به عنوان یک گل که در آب‌های زلال و تمیز رشد می‌کند، نماد پاکی و روحیه معنوی است. این گل در متون دینی و فلسفی به عنوان نماد روشنی و آگاهی مطرح می‌شود.

آرامش و زیبایی: این گل به خاطر لطافت و زیبایی‌اش، نماینده آرامش و زیبایی در زندگی است. بسیاری از شاعران و هنرمندان از این گل به عنوان نماد عشق و زیبایی استفاده کرده‌اند.

ویژگی‌های فردی

افرادی که نام نیلوفر را دارند، به عنوان افرادی با روحیه مثبت و آرام شناخته می‌شوند. این نام می‌تواند نشان‌دهنده ویژگی‌هایی مانند مهربانی، محبت و توانایی ایجاد روابط دوستانه و مثبت با دیگران باشد.

لغت نامه دهخدا

نیلوفر. [ ف َ ] ( اِ ) نیلوفر معمولی یا نیلوفر آبی گیاهی است از تیره نیلوفرهای آبی که نزدیک به تیره آلاله ها است. این گیاه آبزی است و در مناطق گرم و معتدل می روید. برگهایش قلبی شکل و مسطح است. درازای دمبرگ طویل است و برگها در سطح آب شناورند. این گیاه را غالباً به عنوان یک گیاه زینتی در استخرها و حوضچه ها می کارند. ساقه خزنده این گیاه که در کف برکه ها و حوضچه ها می خزد به عنوان قابض در تداوی به کار می رود. از دانه های آن نیز جهت جلوگیری از ازدیاد قوه باه استفاده می شود.
نیلوفربزرگ: گونه ای نیلوفر آبی است که در برکه ها و حوضچه های نواحی گرم می روید. برگهای این گونه نیلوفر آبی دارای پهنه وسیع و جالب توجهی هستند به طوری که قطر پهنه برگهایش تا دو متر هم می رسد. لبه برگهایش که مانند دایره وسیعی بر سطح آب قرار می گیرند به طرف بالابرگشته است همین برگشتگی لبه برگهای این گیاه به طرف بالا با توجه به وسعت پهنه برگها حالت یک قایق کوچک مدوری را به برگهای این گیاه داده است به طوری که می تواند وزن طفلی را که بر روی آن قرار گیرد تحمل کند. گلهایش نیز نسبةً بزرگ و داری گلبرگهای فراوانی هستند. رنگ گلبرگهای محیط گل سفید است و هرچه بیشتر به طرف مرکز گل متوجه شویم رنگ گلبرگها متمایل به قرمز می شود. میوه اش کروی شکل و خاردار است و دانه هایش محتوی نشاسته فراوان و خوراکی است ازین جهت این گیاه را ذرت آبی نیز گویند.
نیلوفر سفید: یکی دیگر از گونه های نیلوفر آبی است که گلهای سفید دارد.
نیلوفر هندی: گیاهی است از تیره نیلوفرهای آبی که گلهایی شبیه نیلوفر آبی معمولی دارد. برگها و گلهایش بر خلاف نیلوفر معمولی از سطح آب در حدود یک متر بالاتر قرار می گیرد. دوگونه ازاین گیاه شناخته شده است یک گونه آن که دارای گلهای زردرنگ است و خاص مناطق گرم آمریکای جنوبی است. گونه دیگر دارای گلهای سفید یا قرمز است و در مناطق گرم آسیا و اروپا می روید. دانه هایش ذخائر غذائی فراوان دارند و به باقلای مصری و الفول المصری موسومند.
نیلوفر باغی: گونه ای نیلوفر یا پیچک است که بیشتر به نام لبلاب موسوم است. این گیاه خودرو است و به سرعت تکثیر می یابد گلهایی به رنگ سفید یا گلی دارد و در اکثر نقاط ایران در مزارع و باغچه ها می روید و نموش هم سریع است.این گیاه اگر در زمینی بروید که نزدیکش گیاهی یا تکیه گاهی نباشد روی زمین می خزد، اما همین که به تکیه گاه یا گیاه دیگری رسید دور آن می پیچد و از آن بالا می رود. از برگهایش به عنوان سبزی آش استفاده می کنند، خوراک خوبی نیز برای دامها محسوب می شود. اما این گیاه زیان زیادی به مزارع خصوصاً مزارع غلات و کتان و شاهدانه می رساند چون از رشد آنها جلوگیری می کند. ریشه کن ساختن آن نیز دشوار است زیرا ریشه های نازکش در اعماق زمین فرومی رود و از هر تکه کوچک یک پیچک تازه می روید. نامهای دیگر این گیاه حشیشه مهبوله و لوایه و پیچک باغی و لبلاب و لبلاب صغیر و علیق و مداد و طربوش الغراب و قهقهه و لبینة و عصب صغیر و بور طخیله است.

فرهنگ معین

(فَ ) (اِ. ) گیاهی است که مانند پیچک به اشیاء اطراف خود می پیچد و بالا می رود، گل هایش شیپوری و کبود رنگ می باشد.

فرهنگ عمید

گیاهی با گل های شیپوری و کبودرنگ که مانند پیچک به اشیای مجاور خود می پیچد و بالا می رود.
* نیلوفر آبی: (زیست شناسی ) نوعی نیلوفر دارای برگ های پهن و گل های سفید یا زرد است که در سطح حوض های بزرگ و استخرها پرورش می یابد.

فرهنگ اسم ها

اسم: نیلوفر (دختر) (فارسی، سانسکریت) (طبیعت، گل) (تلفظ: nilufar) (فارسی: نيلوفر) (انگلیسی: nilufar)
معنی: پیچک، نام نوعی گل، نام یکی از جشن های ایرانیان قدیم، ( در گیاهی ) گل های سفید، کبود و زرد رنگ گیاهی به همین نام که مصرف داروئی نیز دارد، گیاهی آبی که در آبگیرهای مناطق معتدل می روید، گل های زرد دارد و برگ هایش بر سطح آب شناور می شود، گل های آن مصرف داروئی دارد، گلی به رنگ سفید، کبود، و زرد که مصرف دارویی دارد، همچنین نام یکی از جشنهای ایرانیان قدیم ( جشن نیلوفر ) که در روز هفتم یا هشتم هر ماه برگزار می شد و هرکس که در این روز از پادشاه حاجتی می خواست برآورده می شد

جملاتی از کلمه نیلوفر

ادیب بیضائی، که تخلّصش شد نام خانوادگی بازماندگانش، برادر ذکایی بیضایی آرانی، پدر پرتو بیضایی آرانی و عبّاس بیضایی، عموی ادب بیضایی و بهرام بیضایی، عموی پدری نیلوفر بیضایی و پدربزرگ سیاوش بیضایی (موسیقیدان) است.
ز بسکه ناخن و سیلی همی زدند بروی رخانشان همه شد ارغوان و نیلوفر
سرریز نیلوفری یا سرریز لاله ای به دلیل شکل شیپوری آن به این نام معروف شده‌است. این سرریز دارای مزایای منحصر بفردی است اما احتمال بروز پدیده‌هایی نظیر گرداب، لرزش سازه وخلازایی نیز از مسائل پیش روی این سرریز است.
همچو ابر قبله دارد گریه ها در آستین پرده نیلوفری بر گوشه ابروی یار
عاقبت پیریست آنکو همچو نیلوفر در آب در رخش نارسته پیدا جعد زلف عنبری است
بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم