لغت نامه دهخدا ناکث. [ ک ِ ] ( ع ص ) شکننده عهد و پیمان. ( ناظم الاطباء ). شکننده عهد. ( از اقرب الموارد ). نکاث. ( معجم متن اللغة ). پیمان شکن. عهدشکن. || برهم زننده. گسلنده. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم متن اللغة ).
جمله سازی با ناکث قال النبی صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم «من مات ناکثا عهده جاء یوم القیمة لا حجة له».