لغت نامه دهخدا
مکتفی ٔ. [ م ُ ت َ ف ِءْ ] ( ع ص ) برگرداننده خنور را و نگونسار کننده. ( آنندراج ). آن که برمی گرداند خنور را و نگونسارمی سازد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || راضی و خشنود. ( منتهی الارب ).
مکتفی
مکتفی ٔ. [ م ُ ت َ ف ِءْ ] ( ع ص ) برگرداننده خنور را و نگونسار کننده. ( آنندراج ). آن که برمی گرداند خنور را و نگونسارمی سازد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || راضی و خشنود. ( منتهی الارب ).
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
( اسم ) بسند کننده بچیزی اکتفا کننده
جمله سازی با مکتفی
در یکی از تاریخ های مورد اعتماد آمده است: وقتی به روزگار المکتفی بالله عباسی، سحرگاهان زمین سخت بلرزید. ستارگان تمام بی آن که ابری در آسمان بود، ناپدید شد.
پس معتمد نشست و چو بگذشت مکتفی پس مقتدر گرفت جهان را بتیغ و زر
