مومن

در قرآن کریم، واژه مؤمن گاهی به خداوند اطلاق شده است که به معنای ایمن‌کننده است. مؤمن به فردی اطلاق می‌شود که با تسلیم در برابر اوامر و نواهی الهی، خود را در پناه ولایت خداوند رحمان قرار می‌دهد. او با تقویت اعتقاداتش در برابر آفات شک، تردید، کفر و ضلالت، امنیت می‌یابد و با انجام اعمال صالح، خود را برای دستیابی به حیات طیبه و پاداش عظیم الهی که وعده داده شده، آماده می‌سازد. مؤمن فردی است که به خداوند ایمان دارد و این ایمان به او آرامش می‌بخشد. مؤمن به عنوان اسم فاعل از واژه ایمان و ریشه امن به معنای آرامش و رفع ترس و نگرانی است. ایمان به معنای ایجاد امنیت و آرامش برای خود یا دیگران می‌باشد. بنابراین، مؤمن به معنای کسی است که مطمئن است و به خداوند متعال اطمینان و آرامش یافته است.