مشافهه به معنای گفتگو کردن یا سخن گفتن رو در رو است و به نوعی از ارتباطات انسانی اشاره دارد که در آن افراد به صورت مستقیم و حضوری با یکدیگر تعامل می‌کنند. این نوع گفتگو شامل تبادل نظر، احساسات و اطلاعات است و می‌تواند در قالب مکالمات دوستانه، بحث‌های علمی یا مذاکرات رسمی صورت گیرد.
مشافهه به افراد این امکان را می‌دهد که از زبان بدن، لحن صدا و سایر نشانه‌های غیرکلامی بهره‌برداری کنند، که به درک بهتر و عمیق‌تر از پیام‌ها کمک می‌کند. همچنین، این نوع ارتباط می‌تواند به تقویت روابط اجتماعی و ایجاد احساس نزدیکی بین افراد منجر شود.
در دنیای دیجیتال امروز، با وجود افزایش ارتباطات آنلاین، داشتن مکالمات رو در رو هنوز هم به عنوان یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین روش‌های ارتباطی شناخته می‌شود.
نه جای گفت و شنیدست حضرت خواجه تو خود مشافهه بی زحمت بنان برسان
خوش آن زمان که مرا گوید ای فلان چونی کند مشافهه به من حدیث گوید باز
آن که چون به صحبت کسی بد مبتلا شود، مجاملت و مدارا می کند تا برهد و با وی درشتی نکند مشافهه. ابن عباس می گوید در معنی این آیت که«ویدروون برالحسنه السیئه» که فحش را به سلام و مدارا مقابله کنید. و عایشه می گوید، «مردی دستوری خواست تا به نزدیک رسول (ص) درآید. گفت، «دستوری دهید که بد مردی است در میان قوم خویش» چون درآمد چندان مراعات و مردمی کرد مر ورا که پنداشتم که او را نزدیک وی منزلتی بزرگ است.
«اگر حاجت نیاید بعرض کردن این مشافهه که حدیث برادر ما و عقد در آن است، و نگاه با وی نکنند، یله باید کرد این مشافهه را. و پس اگر اندرین باب سخنی رود، اینک جوابهای جزم است درین مشافهه، عرض کنی تا مقرّر گردد، و آنچه ترا باید گفت- که شاهد همه حالها بوده‌ای و هیچ چیز بر تو پوشیده نیست- بگویی، تا درین باب البتّه هیچ سخن گفته نیاید، ان شاء اللّه عزّوجلّ.»
