مستقبل در اصطلاح دستور زبان، فعلی برای نشان دادن عمل یا حالتی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد و زمان آن هنوز فرا نرسیده است. این اصطلاح در زمینههای مختلفی مانند زمان، پیشبینی، برنامهریزی و تحولات اجتماعی و اقتصادی به کار میرود. به عبارتی، مستقبل به دورهای اشاره دارد که در آن رویدادها یا تغییرات جدیدی رخ خواهند داد.
برای مثال، اگر بگوییم ما در آینده نزدیک به سفر خواهیم رفت، فعل این جمله مستقبل است و به زمانی اشاره دارد که هنوز به وقوع نپیوسته است، اما در برنامهریزی ما وجود دارد. همچنین، در زمینههای علمی، مانند پیشبینی آب و هوا، میتوانیم بگوییم پیشبینیهای آب و هوایی برای هفته آینده نشان میدهد که باران خواهد بارید، که در اینجا نیز به آینده و رویدادهایی که هنوز اتفاق نیفتادهاند، اشاره میشود.