گیاهی یکساله از خانواده نعناعیان است که دارای ساقه‌های متعدد و رنگی مایل به قرمز می‌باشد. این گیاه به طور طبیعی در مناطق جنوبی اروپا و آسیا، از جمله ایران، به وفور رشد می‌کند. از مرزه اسانسی استخراج میشود که به صورت مایعی بی‌رنگ یا کمی زرد است. سرشاخه‌های این گیاه دارای بوی معطر و خواص مفیدی از جمله تقویت هضم، تقویت معده، و اثرات مدر و بادشکن هستند. در ایران، مرزه به عنوان یکی از سبزی‌های خوراکی در غذاها به صورت خام و پخته استفاده میشود. شربت گیاهی تیمیان که در داروخانه‌های ایران موجود است، حاوی اسانس آویشن، مرزه و رازیانه می‌باشد. همچنین، نام یک روستا در ایران است که در دهستان عبدلیه غربی واقع شده و جمعیتی معادل ۲۱۴ نفر دارد. از سوی دیگر، این واژه، نام علمی: Satureja hortensis به عنوان یک گونه از سرده مرزه شناخته میشود.
مرزه
لغت نامه دهخدا
مرزة. [ م ِ زَ ] ( ع اِ ) قطعه. ( اقرب الموارد ). پاره ای. ( از منتهی الارب ). قطعه ای از چیزی. ( از متن اللغة ).
مرزه. [ م ُ زَ ] ( ع اِ ) غلیواژ یا مرغی شبیه به عقاب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ).
مرزه. [ م َ زَ / زِ ] ( اِ ) نوعی از سعتر بستانی که برگش دراز باشد. ( رشیدی ) ( از برهان قاطع ) ( از جهانگیری ).سبزی ای است خوردنی که مانند ریحان و ترخان با آن خورند. ( انجمن آرا ). یکی از احرار بقول با برگهای باریک و مزه تند و معطر که خام و پخته آن را خورند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). گیاهی است یک ساله از تیره نعنائیان دارای ساقه های متعدد و برنگ متمایل به قرمز که به حالت وحشی در اروپای جنوبی و آسیا به فراوانی میروید. برگهای آن نرم و متقابل و تقریباً بدون دمبرگ وباریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای تارهای غده ای فراوان اسانس دار است، گلهایش ارغوانی و به طور مجتمع در نقاط مختلف ساقه های متعدد آن قرار گرفته است. از این گیاه اسانسی حاصل میشود که به صورت مایعی بی رنگ یا مایل به زردی است. سر شاخه های گلدار و برگهای آن بوی معطر و اثر نیرودهنده و تسهیل کننده عمل هضم و مقوی معده و مدر و بادشکن دارد. این گیاه در ایران جزو سبزی های خوراکی به صورت خام و پخته در اغذیه مصرف میشود ندغ. صعترالبر. ( فرهنگ فارسی معین ). و نیزرجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 249 و کارآموزی داروسازی ص 214 شود. || ماله بنایان و گلکاران. آلتی که بدان کاهگل و گچ بر دیوار مالند. ( برهان قاطع )( از انجمن آرا ) ( از جهانگیری ) ( رشیدی ) ( از واژه اوستائی مرز به معنی مالیدن است ). || چراغدان. ( جهانگیری ) ( رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( برهان قاطع ). مزره [ به تقدیم زاء بر راء ] هم به این معنی گفته اند. ( رشیدی ) ( برهان قاطع ). رجوع به مزره شود. || موش. ( رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( برهان قاطع ) فاره. ( برهان قاطع ). رجوع به مرز و مرزنگوش و حواشی آن شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
غلیواژ یا مرغی شبیه عقاب
دانشنامه عمومی
از این گیاه اسانسی حاصل می شود که به صورت مایعی بی رنگ یا مایل به زرد است. سرشاخه های آن بوی معطر و اثر نیرودهنده و تسهیل کننده عمل هضم و مقوی معده و مدر و بادشکن دارد.
این گیاه در ایران جزو سبزی های خوراکی به صورت خام و پخته در اغذیه مصرف می شود.
شربت گیاهی تیمیان که در داروخانه های ایران موجود است حاوی اسانس آویشن، مرزه و رازیانه می باشد.
مرزه (رامشیر). مرزه یک روستا در ایران است که در دهستان عبدلیه غربی واقع شده است. مرزه ۲۱۴ نفر جمعیت دارد.
مرزه (گیاه). مرزه ( نام علمی: Satureja hortensis ) نام یک گونه از سرده مرزه است.
ویکی واژه
برگهای آن نرم و متقابل و تقریباً بدون دمبرگ و باریک و نوک تیز و پوشیده از کرک و دارای تارهای غده‌ای فراوان اسانس دار
این گیاه در ایران جزو سبزی‌های خوراکی
جملاتی از کلمه مرزه
وگر باز مانند ازین مایه چیز نخواهند ازین مرزها باژ نیز
در آن مرزها خلعت آراستند پس اسب جهاندیدگان خواستند
خوک نادان به لاله‌زار اندر مرزها را نموده زیر و زبر